Salie correct snoeien planten en drogen
Inhoudsopgave
Hoe wordt salie correct geplant?
Salie komt uit de warme streken rond de Middellandse Zee. Daar groeit het op rotsachtige, dorre landschappen. De mediterrane medicinale plant vereist vergelijkbare omstandigheden in de tuin. Hij houdt van zonnige, warme plaatsen met bescherming tegen koude, drogende wind. Een losse, minerale bodem, weinig humus en een goede doorlatendheid zijn haar bekende eisen. Salie heeft geen bezwaar tegen een licht kalkgehalte. Verharde of natte leemachtige grond of zure grond zijn geen goede omstandigheden. Evenals zijn zeer humusrijke substraten ongunstig, omdat ze te veel vocht vasthouden. Klei- of humusbodems kunnen worden verbeterd door toevoegingen van grof zand en grind. Zure bosgronden daarentegen zijn over het algemeen moeilijk. Men denkt in dit geval aan kweken in een pot. Commerciële kruidengrond kan worden gebruikt voor potten en bakken. Een paar schepjes extra zand zijn aan te raden om de afwatering te vergroten.
Zoals bij de meeste groenblijvende planten, kan salie beter in het voorjaar worden geplant dan in het najaar. De plant heeft een volledig groeiseizoen om aan de standplaats te wennen en in de grond te wortelen. Het is zo diep geplant dat de kluit gelijk ligt met het aardoppervlak. Alleen zwaar houtachtige salieplanten worden iets dieper gebruikt. Aan de buurman moet een plantafstand van ongeveer 30 cm worden gegeven. Salie past goed bij bonenkruid (Satureja), lavendel (Lavandula), oregano (Origanum), rozemarijn (Rosmarinus), groene heiligenbloem (Santolina rosmarinifolia) of tijm (Thymus). Ze lijken erg op elkaar en hebben dezelfde vereisten.
Als salie wordt gezaaid, worden de zaden vanaf april direct in het perk gestrooid. Bij bedekte teelt kan er vanaf begin maart gezaaid worden. Zodra de salie is ontkiemd en de zaailingen zijn geïsoleerd, wordt deze wat koeler geplaatst. Dit vertraagt de groei en versterkt het jonge bladweefsel.
Hoe wordt salie verzorgd?
Als de salie eenmaal op zijn plaats is, heeft hij niet veel verzorging nodig. Het haalt water met zijn wortels diep uit de grond. De voedingsbehoeften zijn eveneens gering. Kortom, wat de natuur biedt door natuurlijke mineralisatie is voldoende voor salie. Op zeer lichte gronden wordt in het voorjaar een mulchbedekking met compost aangebracht. Het vermindert de uitdroging van de grond en brengt voedingsstoffen en leven in de kale grond.
Hoe wordt salie correct gesnoeid?
Als struik zijn snoeimaatregelen voor de hand liggend en noodzakelijk voor salie. Als het niet wordt gesnoeid, wordt het binnengebied kaal en vergrijst. Snoeien gebeurt ofwel bij de zomeroogst, ofwel zwaarder snoeien in het vroege voorjaar na de laatste vorstperiodes. Het kruidachtige deel is iets in het hout gesneden. Bij elke snede moeten knoppen en groene scheutpunten nog zichtbaar zijn. De salieplant leidt de opstijgende krachten van de wortels naar deze scheuten. Snoeien in het najaar wordt afgeraden. Het laat verse wonden achter die bij strenge vorst tot houtschade kunnen leiden. Meer over het onderwerp salie snoeien.
Hoe wordt salie overwinterd?
De echte salie moet zo hard zijn dat hij ongeschonden de winter doorkomt. In ijzige periodes wordt een afdekking van kreupelhout of vlies aanbevolen. De gekleurde soorten zijn gevoeliger dan de zuivere soorten. Ze hebben absoluut winterbescherming nodig op barre standplaatsen. Potten beplant met salie worden ook ingepakt, omdat de zijkanten van de potten kunnen doorvriezen. Als er een onverwarmde kas beschikbaar is, worden de potten op een beschutte plaats overwinterd. Voor het overwinteren worden de potkruiden opnieuw gegoten zonder natte voeten achter te laten.
Hoe wordt salie vermeerderd?
Het pure type salie kan worden vermeerderd door zaden, scheutstekken of door weggegooide scheuten te rooten. Scheutstekken worden in de vroege zomer gesneden en geworteld in het substraat. Het is gemakkelijker om gebogen takken te gebruiken die aan het grondoppervlak zijn bevestigd. Na enige tijd hebben zich wortels gevormd in de bladoksels. De tak wordt van de moederplant afgesneden en naar een nieuwe plaats verplant. De verschillende soorten salie kunnen alleen vegetatief worden vermeerderd door stekken.
Jonge bladeren kunnen in het vroege voorjaar door slakken worden gegeten. Vochtige standplaaten zijn problematisch, omdat ze leiden tot wortelrot. Ook het groenblijvende blad heeft na droge periodes met regen last van echte meeldauw, vooral de gekleurde soorten. Onder ongunstige omstandigheden kunnen ze zo erg worden getroffen dat ze opgeven. Meer over het onderwerp salie vermeerderen.
Hoe wordt salie geoogst?
Om te oogsten worden scheutpunten afgesneden of uitgebroken, die op het punt staan te bloeien of niet bloeien. Salie bevat de hoogste concentratie actieve ingrediënten in de zomer net voor of aan het begin van de bloei.
Hoe wordt salie gedroogd?
De geoogste scheutpunten worden in kleine bundels van vijf of tien gebonden en ondersteboven op een schaduwrijke en goed geventileerde plaats gehangen. Afhankelijk van de temperatuur zijn de twijgpunten na drie tot vier weken droog. Ze worden in glazen of keramische potten gedaan en op een donkere plaats bewaard.
Hoe kan salie gebruikt worden ?
Salie is te vinden in elke goede kruidentuin. Het behoort als het ware tot de basisuitrusting en is onmisbaar. In de kruidenspiraal zonnebaadt ze in het midden tot bovenbereik. Het kan worden gebruikt voor hellinggroen, siert grind- en steppetuinen. In natuurlijke tuinen is de muntfamilie een ster bij de insecten. De bonte saliesoorten 'Purpurascens' (paarse bladeren), 'Icterina' (geelgroene bladeren) en 'Tricolor' (rood-groen-witte bladeren) bieden decoratief blad. Ze kunnen prachtige accenten zetten in droge stenen muren of lage vaste plantenbedden in de droge ruimte.
Wat is de werking van salie?
Culinair is salie een kruid uit de Mediterrane keuken. De bladeren kruiden vleesgerechten en stoofschotels. Bloesems zijn verleidelijke lekkernijen in een vegetarische salade. Kruidenlikeur en thee absorberen de spijsverteringscomponenten van salie. Medicinaal heeft het kruid een samentrekkend, antiseptisch, versterkend, krampstillend en ontstekingsremmend effect. Het vermindert de zweetproductie en stimuleert de spijsvertering.
Ondanks alle gezondheidsvoordelen kan een langdurige overdosis giftig zijn. Trouw aan het motto - de dosis maakt het gif.
Verdere informatie
Salie (Salvia officinalis) behoort tot de basisuitrusting van elke kruidentuin. Het gezonde effect op het menselijk organisme is al sinds de oudheid bekend. In het Romeinse rijk werd salie aanbevolen als hulpmiddel bij de vruchtbaarheid en het gebruik voorspelde een lang leven. Het belangrijke aromatische en medicinale kruid wordt al sinds de middeleeuwen verbouwd. In de kloosters waardeerden de monniken de helende krachten van de mediterrane struik. Als mensen het over salie hebben, bedoelen ze meestal de gewone tuinsalie (Salvia officinalis). Het aantal wordt onderschat omdat hij meer dan 900 broers en zussen heeft in de gematigde en tropische streken over de hele wereld. Ze groeien als eenjarige planten, tweejarige planten of vaste planten of heesters. Een groot deel van de saliesoorten zijn aromatisch en daarom erg populair in de kruidengeneeskunde. Minder aromatische soorten boeien met hun schoonheid en worden gebruikt als decoratieve sierplanten.
De gewone tuinsalie (Salvia officinalis) is de meest voorkomende saliesoort. Regio's rond het Middellandse Zeegebied noemt hij zijn thuis. De salie groeit als een groenblijvende en halfhoutige struik met een hoogte tot 60 cm. Door de jaren heen worden de bosjes weelderig en met de juiste snoeimaatregelen steeds aantrekkelijker. De onderste of binnenste takken worden houtachtig. In het bovenste gedeelte vormen zich talrijke takken met kruidachtige spruiten. De bladeren van de zuivere soort zijn smal, lancetvormig, gerimpeld, grijsgroen van kleur en fluwelig behaard. Zowel de bladkleur als de vorm variëren met de diverse soorten van salie. Zo zorgen paarse salie (Salvia officinalis 'Purpurascens') met violetpaarse bladeren en gouden salie (Salvia officinalis 'Icterina') met geelgroen blad voor spannende bladcontrasten. De bloemen zijn gerangschikt in kransen als schijnaren. Ze verschijnen in een prachtige violetblauwe kleur, maar kunnen ook roze of wit zijn, afhankelijk van de soort.
Salie is onbetwist een gezonde specerij en medicinale plant. De geneeskrachtige eigenschappen zijn in tal van studies bewezen. Gewoon salie reduceren tot zijn nut is niet genoeg. In siertuinen speelt de tuinsalie een decoratieve rol met zijn groenblijvende, dichte bladerdek. Het kan effectief worden geïntegreerd in meerjarige aanplant, groene hellingen en droge stenen muren, kan in potten en bakken worden gehouden en inspireert insecten in wilde en natuurlijke tuinen. Salie is een allround positief kruid met gunstige effecten en meerdere toepassingen. Niet planten is een verlies voor elke tuin.
