Begonia‘s correct verzorgen, overwinteren en snoeien
Inhoudsopgave
Hoe worden begonia's correct geplant?
Wat alle begonia's verenigt, is hun gevoeligheid voor de zon. Sterk zonlicht en hitte verdraagt het zachte gebladerte niet. Kies voor een geschikte standplaats een plek uit de volle zon, dit geldt vooral voor bolbegonia's. Noord-, oost- of westzijde zijn net zo goed geschikt als standplaats onder struiken of bomen. Een uitzondering vormt o.a. de begonia Semperflorens, die meer zon verdraagt. Bij voldoende bodemvocht bloeien ze nog beter in het volle licht. In te donkere ruimtes daarentegen worden ze hoogbenig, worden ze lui en vallen ze om. Afhankelijk van de standplaats is een windscherm aan te raden. Sterke luchtbewegingen veroorzaken verdampingsstress bij de planten. Een hoge luchtvochtigheid is beter.
Begonia's vinden hun oorsprong in bossen. Ze geven de voorkeur aan lichte, humusrijke grond zonder kalk, evenals aan gelijkmatig bodemvocht en een zeer goede afwatering. De evenwichtsoefening tussen gelijkmatig en te veel bodemvocht leidt soms tot falen bij de verzorging van planten. "Veel helpt veel" kan fatale gevolgen hebben voor begonia's.
Begonia's horen op zijn vroegst half mei buiten, na de laatste kans op vorst. Late vorst kan de bladeren en scheuten zo erg beschadigen dat de planten zich soms niet meer goed kunnen herstellen.
Hoe worden begonia’s correct verzorgd?
Bij de verzorging van begonia's, en vooral de knolvormende soorten, is soms een gelukkige tuiniershand nodig. Door het grote blad zijn de leisteenbladeren vaak dorstig. Ondanks hun verhoogde behoefte aan water zijn ze extreem gevoelig voor stuwvocht in de bodem. De fijne lijn vinden tussen optimaal en te veel water geven is op warme dagen niet altijd eenvoudig, zelfs niet voor ervaren professionals. Een goed gedraineerd humussubstraat vormt een goede basis bij het planten, waardoor overtollig vocht gemakkelijk wordt afgevoerd. De frequentie van water geven is afhankelijk van het licht, de temperatuur, de wind en het ontwikkelingsstadium van de planten. Hoe groter de begonia's worden, hoe meer water ze verdampen. Het is verstandig om de planten vaker wat minder water te geven dan rijkelijk water te geven. Als het immuunsysteem van de planten begint te haperen, neemt het risico op schimmelziekten door schimmel, spruit en wortelstokrot toe. Dit risico bestaat ook in natte, koele zomers, wanneer begonia's hun bloemen nauwelijks kunnen laten zien.
Bij elke tweede gietbeurt wordt een bloem- of complete meststof aan het gietwater toegevoegd. Een andere mogelijkheid is het gebruik van langdurige meststoffen. De korrels worden bij het planten door de grond gemengd of onder in het plantgat verwerkt. Langwerkende meststoffen voorzien de begonia's gedurende enkele maanden van de voedingsstoffen die ze nodig hebben. De dosering is gebaseerd op de informatie van de fabrikant om de juiste hoeveelheid te behouden.
Door veredelingswerk zijn begonia's de afgelopen decennia weerbaarder geworden. Ondanks alle inspanningen zijn ze nog steeds het doelwit van luizen, trips, rupsen en mijten. Uitgeplant in de moestuin kan de taxuskever ernstige schade toebrengen aan de knollen.
Hoe worden begonia's overwinterd?
Met uitzondering van zeer weinig begoniasoorten (bijv. Begonia grandis var. evansiana), die de winter buiten met dikke vorstbescherming kunnen overleven, is een vorstvrije overwintering vereist. Bolbegonia's staan buiten tot de eerste lichte nachtvorst. Dan breekt u de stervende spruit af. De planten staan tot laat in de herfst in de pot bij 10 tot 15°C. Knolgroei piekt laat in het jaar vóór de rustperiode. In het late najaar worden de knollen gerooid, in zakken gedaan en op een droge plaats bij 5 tot 10 graden bewaard. De zakken voorkomen dat de knollen uitdrogen. Wilt u uzelf de moeite van het opgraven besparen, dan worden de potten tot het voorjaar droog bewaard. Er wordt een zeer kleine hoeveelheid vocht toegevoegd om te voorkomen dat de grond uitdroogt. Uitgegraven knollen worden in het voorjaar na de ijsheiligen weer in het perk gezet.
Hoe begonia‘s op de juiste manier te vermeerderen?
Begonia's kunnen worden vermeerderd door zaden. Capsules met zeer fijne, bijna stofachtige zaden ontwikkelen zich op vrouwelijke bloemen. Ze worden het volgende voorjaar gezaaid bij ongeveer 20°C. In knolbegonia's worden grote knollen in de late herfst verdeeld als onderdeel van de voorbereidingen voor overwintering. Groene stekken kunnen in de lente worden geroot onder stilstaande lucht.
Hoe worden begonia's gesnoeid?
Bij de eerste lichte vorst in de herfst sterven de scheuten af. Aan het begin van de rustfase worden de delen van de plant net boven de grond afgesneden. Verdorde of afgestorven plantendelen moeten het hele jaar door regelmatig worden verwijderd. In combinatie met vocht zijn oude plantenresten vaak het startpunt voor schimmelinfecties. Snoeien bevordert ook de vorming van nieuwe bloemen. In het voorjaar helpt het afknijpen van lange scheuten om bossigere en goed vertakte plantengroei te creëren.
Hoe kunnen begonia's gebruikt worden?
Begonia's zijn populaire balkon- en tuinplanten dankzij hun kleurrijke blad en langdurige bloemenpracht. Maandenlang sieren ze bloemperken, potten en bakken. Tegenwoordig maken begonia's deel uit van de tuinbouwstandaard van lente- en zomeraanplant. Elk jaar worden nieuwe hybriden en soorten gepresenteerd en in speciaalzaken aangeboden aan bloemenliefhebbers.
Zijn begonia's giftig?
Sommige soorten begonia's worden als licht giftig beschouwd. Daarom wordt consumptie over het algemeen afgeraden en moet uit voorzorg intensief huidcontact worden vermeden.
Verdere informatie
Begonia's zijn die populair als seizoensgebonden balkonplanten. Het geslacht begonia is erg groot en divers. In totaal worden 900 soorten en een ontzaglijk aantal hybriden en kruisingen tot de loskroonbladerige gerekend.
De meeste Begonia's komen oorspronkelijk uit tropische bossen in Afrika, Amerika en Azië. Ze groeien als vaste planten, halfstruik of struiken. Sommige soorten vormen bollen en worden toepasselijk bolbegonia's genoemd. Hun blad is zeer decoratief, meestal met opvallende patronen of kleuren. Nog typerender is de asymmetrische vorm van de bladeren. Hun sierwaarde bestaat uit het samenspel van het decoratieve gebladerte en de kleurrijke bloemen. De bloemen zijn bij begonia’a eenhuizig en tweeslachtig. Mannelijke bloemen hebben 2 tot 4 ongelijke en vrouwelijke 2 tot 6 gelijke bloembladeren. De vrouwelijke bloemen produceren vruchten in de vorm van capsules met daarin stoffijne zaden.
In de tuin komen twee groepen begonia's voor: bolbegonia's (oa tuberhybrida, multiflora en pendula begonia's) en semperflorens begonia's, die als eenjarige worden gekweekt. Bolbegonia's zijn ontstaan uit kruisingen tussen bolachtige soorten, waarvan de meeste afkomstig zijn uit Zuid-Amerika. Ze zijn er in verschillende vormen, bijvoorbeeld enkel-grootbloemig, gekruld, gefranjerd, half gevuld of dubbel. Hangende bolbegonia's worden ingedeeld bij de Pendula-groep. Gevulde begonia's worden gekenmerkt door een compacte, gedrongen groeiwijze met veel gele, rode, roze of witte bloemen, waarvan sommige enkel of dubbel zijn.
Op enkele winterharde soorten na zijn de meeste tropische planten niet winterhard en niet geschikt voor permanent buiten. Ze worden gekweekt als potplant met vorstvrije overwintering of als eenjarige plant. Begonia's zijn onmisbaar in perken en balkons. Ze worden gekweekt in potten of bakken en zijn te vinden in zomerperken en grafbeplanting. De bloemen van sommige soorten zijn intens geurend. Bij de meeste cultivars duurt de bloeiperiode bijna de hele zomer.
