Vijverplanten correct plaatsen en verzorgen
Tuinen kunnen uit verschillende elementen bestaan. Een bijzonder element, dat zowel opzienbarend en inspirerend is, is een vijver. Met een vijver ontstaat op een klein plekje een eigen biotoop met een kenmerkende flora en fauna. Het assortiment strekt zich uit van een kleine minivijver in een houten vat tot een grote zwemvijver in de tuin. Het is niet alleen het water dat een vijver bepaalt, maar in dezelfde mate ook de beplanting. Waterplanten en vijverrandplanten worden kort vijverplanten genoemd. Zij zijn onderverdeeld in verschillende groepen, waaronder planten van de oeverzone, moeraszone, ondiep- en diepwaterzone, alsmede drijfbladplanten.
Water is voor vijverplanten van levensbelang en elke plant wil op een passende plaats geplant worden. Planten van de oeverzone omzomen de rand van de vijver. Daarna volgen moerasplanten die tot in het water groeien. Deze twee zones worden geclassificeerd als natte zones met afwisselend natte en drassige bodems.
Vijverplanten voor de oeverzone.
Om oeverzones te beplanten zijn de volgende planten geschikt: het kruiskruid (Ligularia), globebloem (Trollius), hartlelie (Hosta), leverkruid (Eupatorium) of de stralende kardinaalslobelia (Lobelia cardinalis). Er zijn nog talrijke andere vaste planten voor de rand van de vijver. Ook kunnen de meeste tuinplanten, die van vochtige standplaatsen houden, gebruikt worden, want vijveroevers zijn vochtig maar zelden drassig.
Vijverplanten voor de moeraszone
Een grotere behoefte aan water hebben moerasplanten, die met hun voeten in het water staan. Tot deze planten behoren de lisdodde (Typha), de moerashyacint (Pontederia), het pijlkruid (Sagittaria), moerasaronskelk (Lysichiton), watermunt (Mentha aquatica) of de in de lente bloeiende dotterbloem (Caltha palustris). De bodem moet voor deze planten steeds vol met water staan.
Vijverplanten voor de ondiepe waterzone
In waterdieptes tussen 40 en 50 cm worden de planten voor ondiep water geplant. Hiertoe behoren de kalmoes (Acorus), egelskop (Sparganium), zwanenbloem (Butomus umbellatus) of de grote waterweegbree (Alisma plantago-aquatica). Bij de keus moet erop gelet worden dat de planten niet hard groeien. Vooral kleine vijvers kunnen dan snel overwoekerd raken met de krachtig groeiende vijverplanten.
Vijverplanten voor de diepe waterzone
In grotere waterdieptes staan de onderwater-, diepwater- en drijfbladplanten. Ongetwijfeld behoren de waterlelies (Nymphaea) tot de populairste vijverplanten. Verdere planten voor de diepe waterzone zijn de waternoot (Trapa natans), klein sterrenkroos (Callitriche palustris) of de krabbenscheer (Stratioides aloides).
Bij de vijverplanten zijn er ook enkele exemplaren die niet voldoende vorstbestendig zijn. Ze worden in de winter uit het water gehaald en vorstvrij in huis overwintert. Hiertoe behoren enkele waterlelie rassen, maar ook de lotus (Nelumbo) of de wateraar (Aponogeton dystachyos).
De correcte verzorging van vijverplanten
Een vijver heeft een beetje meer verzorging en onderhoud nodig dan normale tuinperken. De vijverbewoners kunnen het beste in de lente worden geplant. Zo hebben ze voldoende tijd te wennen aan hun standplaats. Vijveroevers worden net als gewone tuinperken beplant. Groeikrachtige planten voor een plaats in de vijver kunnen het beste in een mandje gezet worden om het groeien in de breedte in te perken.
De planten worden regelmatig bekeken, zodat geen ongecontroleerde uitbreiding volgt. Uiterlijk alle 3 jaar worden de grote pollen gedeeld en verkleind. Herfstbladeren van naburige bomen die in het water zijn gevallen, worden jaarlijks verwijderd om verrotting, algenvorming en dichtslibbing van de vijver te voorkomen. Afbraak van organisch materiaal verhoogt het voedingsgehalte van het water, leidt tot een massale groei van planten en heeft een negatief effect op de vijverfauna.
