Terug

(Japanse) Kornoelje correct snoeien, vermeerderen en planten

Inhoudsopgave

 

Hoe wordt de Kornoelje correct geplant?

De meeste kornoelje planten kunnen zich uitstekend aanpassen. Zowel zonnige als halfschaduwrijke plaatsen zijn geschikt. Kornoeljes met gekleurde wintertakken kleuren beter op zonnige plaatsen. Wat de grond betreft verschillen de soorten enigszins, hoewel normale tuingrond voor alle kornoelje soorten een aanvaardbaar compromis biedt. Zandleem met voldoende doorlatendheid en gelijkmatige vochtigheid is een goede basis. De grootbloemige soorten (b.v. Cornus capitata, Cornus florida en Cornus nutthallii) en hun hybriden geven de voorkeur aan een iets humusrijkere en iets zuurdere grond.

Containerplanten kunnen over het algemeen het hele jaar door geplant worden, voor zover de grond niet bevroren is. Ervaren tuinders kiezen nog steeds voor de klassieke planttijden in het voorjaar en het najaar. Het plantgat wordt op de gewenste plaats twee tot drie keer zo groot gegraven als de kluit. De uitgegraven grond wordt vermengd met doorlatende verrotte compost. Uitgedroogde wortelkluiten worden geweekt in een waterbad. Dompel de kluit tot er geen luchtbellen meer opstijgen. Snijd dichte wortelkluwens voorzichtig open met een mes, zodat de losgemaakte wortels na het planten sneller in contact komen met de grond.

Het verplanten van de kornoelje is alleen aan te bevelen voor jongere exemplaren die slechts enkele jaren op hun standplaats staan. Oudere struiken zijn te groot en verdragen het verplanten nauwelijks. Verplant wordt in de herfst als het blad eraf gevallen is. Van tevoren wordt de struik in de lente met een steekschop rondom ingestoken. De hoofdwortels worden daardoor van de struik gescheiden. In de loop van het jaar vormt de plant nieuwe fijne wortels en ontwikkelt een kluit. In de herfst wordt deze kluit opgegraven en op een nieuwe plaats geplant. Om te voorkomen dat de kluit uit elkaar breekt, kunt u hem na het graven het beste vastbinden met een zeil of een grote jutezak. Nadat de plant op zijn nieuwe plaats staat en het gat is opgevuld, wordt een waterrand rond de struik gemaakt. De gietrand vangt het water op en leidt het direct naar de wortels. Het aanbrengen van mulch op de boomschijf voorkomt ontkiemend wild onkruid en vermindert de bodemverdamping.

 

Hoe wordt de kornoelje verzorgd?

De kornoelje heeft niet veel verzorging nodig. Het heeft problemen met bodemverdichting, vochtophoping en langdurige droogte. Verdichte grond moet vóór het planten worden losgemaakt en vervolgens met mulch worden bedekt. De mulch stimuleert het bodemleven, dat door zijn activiteit de bodem belucht. Droogte wordt tegengegaan door regelmatig water te geven. Kornoeljes krijgen voedingsstoffen via een jaarlijkse toepassing van compost. Het wordt als mulch aangebracht of zorgvuldig in het bodemoppervlak ingewerkt. 

 

Hoe wordt de kornoelje gesnoeid?

De meeste kornoeljes worden nauwelijks gesnoeid. Slechts storende of scheefgroeiende takken worden in het vroege voorjaar eruit gehaald. Bij de jonge boomsoorten met prachtig gekleurde wintertakken, zoals Cornus alba, Cornus sanguineus en Cornus stolonifera, is snoeien echter aan te bevelen. Snoei deze soorten en cultivars in het vroege voorjaar tot twee à drie knoppen boven de basis. Het verlies aan hout wordt gecompenseerd door een intensievere bemesting met compost na het snoeien. Meer informatie over kornoelje snoeien.

Hoe wordt de kornoelje correct vermeerderd?

Voor de vermeerdering snijdt u in de herfst stekken van de soorten (bv. die met mooie winterverkleuring) en laat u ze in het zandbed wortelen. De variëteiten kunnen ook worden vermeerderd door onverhoute stekken in de zomer. Het vermeerderen van hybriden van Cornus alternifolia of Cornus controversa wordt het beste overgelaten aan ervaren tuinders.

Kornoeljes hoeven nauwelijks bang te zijn voor ziekten of plagen. Echte meeldauw kan optreden onder ongunstige weersomstandigheden. Een verkeerde standplaatskeuze en vochtophoping leiden tot blijvende wortelschade.

In de winter of het vroege voorjaar reageert de grootbloemige kornoelje (Cornus florida) op kale en late vorst. Jonge planten moeten daarom korte tijd in een tegen de vorst beschermend vlies worden gewikkeld. 

 

Hoe kan de kornoelje worden gebruikt?

De kornoelje is een decoratieve en onderhoudsvriendelijke struik voor de eigen tuin en voor openbare groenvoorzieningen. Sommige soorten kunnen als pionier heesters worden gezien en genieten door hun sierende vruchten in de herfst ecologische aandacht. Ze zijn uitstekend geschikt als haag- en groepenbeplantingen. De grootbloemige kornoelje is ook prachtig solitair staand. De hout- en bladverliezende soorten zijn uiterst buigzaam en worden door de prachtige kleuren ook voor bloemstukken gebruikt.

 

Is de kornoelje giftig?

De rauwe vruchten van sommige soorten gelden als ongenietbaar tot zwak giftig. De bladeren, wortels en bast kunnen bij het nuttigen daarvan misselijkheid en overgeven veroorzaken. Mensen met een allergie kunnen bij het contact met de bladhaartjes huidirritaties krijgen.

 

Welke kornoelje soorten zijn er?

In de tuincultuur hebben talrijke kornoelje soorten een vaste plaats veroverd. Ze vallen op door hun grote bloemen, prachtige winterkleuringen of decoratief herfstblad.  

  • Amerikaanse kornoelje (Cornus florida) – grootbloemige soort voor solitaire standplaatsen.
  • Japanse Kornoelje (Cornus kousa) – Robuuste soort met grote bloemen voor struikbeplantingen of solitair staand.  
  • Witte Kornoelje (Cornus alba) – Bladverliezende struik met rode takken in de winter  
  • Kruipende kornoelje (Cornus canadensis) – bodembedekkende dwergstruik voor randbeplantingen   
  • Reuzen- of pagode kornoelje (Cornus controversa) – prachtige sierstruik met horizontaal in etages liggende takken
  • Gele kornoelje (Cornus mas) – schilderachtige struik met eetbare vruchten in de herfst  
  • Rode kornoelje (Cornus sanguineus) – bladverliezende struik met rode takken in de winter  
  • Canadese kornoelje (Cornus stolonifera 'Flaviramea') – bladverliezende heester met geelgroene wintertakken.  

 

Verdere Informatie

Ervaren tuinders zijn goed bekend met de kornoelje (Cornus) Het ras omvat rond 50 soorten, waarvan sommige al enkele eeuwen in de tuincultuur verankerd zijn. Ze groeien als bladverliezende heester of kleinere boompjes, soms ook als basale houtige vaste planten. Hun natuurlijke habitat bestaat uit graslanden, struikgewas, bossen, rotsachtige hellingen en moerassen, hoofdzakelijk op het noordelijk halfrond. Kornoeljes zijn in onze omstreken ook in de natuur te vinden. De rode kornoelje (Cornus sanguinea) is als zomergroene heester ook inheems in onze regio en heeft als cultivar een lange traditie. Net zo bekend is de gele kornoelje (Cornus mas), die botanisch gezien een kornoelje is en niet, zoals aangenomen, tot de kersen behoort. De vruchten worden gezien als smakelijke wilde vrucht. Ze zijn eetbaar, gezond en rijpen pas in de herfst. Net zo populair geworden is de Japanse kornoelje (Cornus officinalis), die met haar vroege bloei insecten voedsel biedt als de winter net voorbij is.

Kornoeljes groeien, op enkele uitzonderingen na, als heester en kunnen afhankelijk van de soort uitlopers vormen. Op hun soms opvallend gekleurde takken vormen zij tegenoverstaande, zelden afwisselende bladeren met een lancet-ovale of breed-ovale bladvorm. Ze zijn midden- tot donkergroen. Sommige soorten krijgen voor het vallen van de bladeren in de herfst een decoratieve kleur. De stervormige bloemen verschijnen in het voorjaar in eindstandige bloeiwijzen. Afhankelijk van de soort zijn de bloemen omgeven door kleur contrasterende schutbladeren. Deze schutbladeren worden soms verward met bloemen, die geleidelijk afvallen naarmate de eigenlijke bloemen bloeien. Uit de bevruchte bloemen rijpen trosjes besachtige vruchten. De eetbaarheid van de vruchten geldt alleen voor enkele soorten (b.v. gele kornoelje). De bessen van de kornoelje worden verder als ongenietbaar tot zwak giftig beschouwd. Voor vogels zijn de bessen echter een belangrijke voedselbron.

Kornoeljes zijn prachtige tuinstruiken die in elk seizoen met hun charmes spelen. Door hun gemiddelde hoogte zijn ze geschikt voor kleinere tuinen. Na het verschijnen van de decoratieve schutbladeren in het voorjaar, verschijnt in de loop van het jaar een aantrekkelijke vruchtversiering, gevolgd door een intens rode bladverkleuring. In de winter zorgen afzonderlijke soorten voor kleurcontrasten door de verkleuring van hun takken. De witte kornoelje (Cornus alba) en de rode kornoelje (Cornus sanguineus) kleuren hun jonge hout helderrood. Kornoelje is geschikt solitair staand en als een verrijkende aanvulling in heesterborders.

Medisch gezien wordt de Japanse kornoelje zeer gewaardeerd in de Traditionele Chinese Geneeskunde (TCM).

Passend daarbij...

omhoog
Trusted Shops Guarantee