Vedergras correct verzorgen, snoeien en planten
Inhoudsopgave
Hoe wordt vedergras correct geplant?
Haal de planten uit de transportverpakking en geef indien nodig water als de grond droog lijkt. Verwijder voor het planten de zwarte plastic pot van de planten.
De meeste gecultiveerde vedergrassen houden van zonnige, warme standplaatsen. Hoewel ze onze winters meestal probleemloos doorstaan, is aanplanten in het voorjaar aan te raden. Vorstbescherming in de eerste winter wordt aanbevolen voor herfstbeplantingen. Als standplaats wordt een zonnige plaats gekozen. Waterdoorlatende lichte zandgronden zijn optimaal. Zware vochtige gronden hebben een ongunstig effect op de plantontwikkeling. Drainage door mengen met zand en grind verbetert de beluchting. Evenzo zorgen een heuvelbedding of een verhoogde dam als plantplaats voor de nodige waterafvoer. Het wordt op de juiste afstand geplant. Kleinere soorten zoals Stipa pennata of Stipa capillata worden geplant op een afstand van 30 tot 40 cm. Het hoge vedergras daarentegen, met zijn 2 meter hoogte, ziet er solitair beter uit bij een donkere achtergrond. Vedergrassen mogen niet te dicht bij elkaar worden geplant, anders zal hun mooie groei niet zo indrukwekkend zijn. Bolgewassen zijn ideale plantpartners. Zij zetten de kleuraccenten tussen de sierlijke grassen.
Hoe wordt vedergras verzorgd?
Het verzorgen van vedergrassen is uiterst eenvoudig. Op de juiste standplaats ontwikkelen de planten zich vrij snel zonder problemen. Ze overleven meestal ongeschonden periodes van hitte en droogte. Een constant natte en vochtige grond heeft een slechter effect. Rot begint bij de basis en kan het gras beschadigen. Als u dit al vroeg herkent, kan een moedige snoeimaatregel zorgen voor een betere ventilatie. Na de bloei zien vedergrassen er vaak ruig en lelijk uit. Snijd ze hooguit voor de helft terug. Te laat terugsnoeien kan in de winter soms tot uitval leiden. Daarom wacht men tot de lente en kamt men de bosjes uit met een kleine hark. Dit verwijdert afgestorven plantmateriaal en bevordert de beluchting in het gras.
Bij vedergras wordt bemesting volledig vermeden. Het is sowieso niet veeleisend en geeft de voorkeur aan vrij schaarse omstandigheden. In de winter loont bescherming tegen vorst op barre standplaatsen. Wat kreupelhout of fleece beschermt het gras tegen uitdrogende wind. Vedergrassen in potten hebben meer bescherming nodig. Zet ze op een beschutte plaats en de pot verpakt in jute zakken.
Hoe kan vedergras gebruikt worden?
Vedergrassen kunnen op verschillende manieren in tuinen worden gebruikt. Vanwege hun goede droogtetolerantie kunnen ze het beste worden gehouden in natuurlijke, grind- en prairietuinen. Ze zijn onmisbaar in de grastuin, want ze behoren ongetwijfeld tot de mooiste siergrassen. De fijne bloeiwijzen trekken de hele zomer de aandacht. Samen met bloeiende vaste planten, bolgewassen vormen ze een harmonieuze vormgeving. Met hun fijne bloempluimen wikkelen ze zich als een sluier om de dominante bloemen van de buren.
Goede vaste planten buren zijn kruisdistels (Eryngium), sedum, gaura, kattenkruid (Nepeta), rode valeriaan (Centranthus), kniphofia, bossalie (Salvia nemorosa) of gypsophila. Van de bolgewassen is allium in zijn verschillende soorten de belangrijkste. Ook de combinatie met montbretia (Crocosmia) of naald van Cleopatra (Eremurus) is aantrekkelijk.
Vedergrassen zijn geschikt als vaste potplant op zonnige balkons en dakterrassen. Wij adviseren insectenvriendelijke beplantingen in combinatie met lavendel (Lavandula), salie (Salvia) of oregano (Origanum).
Welke soorten vedergras zijn er?
De meest indrukwekkende vedergrassoort is de Stipa gigantea uit Zuidwest-Europa. Het vormt grote bosjes waaruit tot 2 meter lange bloemstengels ontstaan met grote haverachtige pluimen met talloze gouden stekels. Hij doet het het beste als enkele plant in poten of solitair in de border.
De Stipa barbata groeit tot een gemiddelde hoogte, tot ongeveer 80 cm. Heeft een geringere levensduur dan andere soorten en moet steeds weer gericht worden gezaaid. Het inspireert echter met sierlijke halmen. De Stipa capillata, ook wel haargras genoemd vanwege zijn fijne halmen, ziet er sierlijk en fraai uit.
Verdere informatie
De vedergrassen, botanisch Stipa, behoren ongetwijfeld tot de mooiste grassen. Sommige soorten, waaronder Stipa tenuissima, hebben lange gevederde bladeren en bloeiwijzen. Deze eigenschappen leverden hen engelenhaargras op. Het geslacht behoort tot de zoete grassen (Poaceae) en omvat bijna 200 soorten die bijna overal ter wereld voorkomen in gematigde tot warme streken. Ze groeien meestal meerjarig, zelden eenjarig. Ze zijn te vinden in steppen en prairielandschappen, maar ook op rotsachtige hellingen. In Noord-Amerika vormen vedergrassen de meerderheid van de prairiegrassen.
Vedergrassen vormen dichte bosjes. Ze ontkiemen lineaire, gevouwen of opgerolde, soms platte bladeren. Ze zijn vaak erg dun en behaard aan de onderkant. Als het droog is, hebben ze de neiging om meer op te krullen. Van de late lente tot de herfst ontwikkelen vedergrassen smalle pluimen van stekels met lange gevederde halmen. Ze reageren op elke luchtbeweging en zwaaien zachtjes in de wind. Bij sommige soorten zijn de lhalmen zelfs hygroscopisch en worden daarom beschouwd als weerindicatoren. De groeihoogtes van de individuele soorten zijn zeer verschillend. Ze variëren van 25 cm tot ruim 2 meter bij het imposante Stipa gigantea.
Vedergrassen zijn uitstekende planten voor borders, vaste planten en gemengde bloementuinen. Vanwege hun droogtetolerantie worden ze bij voorkeur gebruikt in grind- en steppetuinen. De sierlijke bloeiwijzen, die bij het minste briesje zwaaien, zijn een uitstekende aanvulling op allium, zonnehoed (Echinacea), verbena of helenium. Bloemisten waarderen de bloeiwijzen die in gedroogde boeketten zijn gesneden. Ze kunnen ook worden geverfd en trekken zo nog meer aandacht.