Rotstuinplanten correct planten en verzorgen
Bergen en hooggebergten zijn in trek en lijken de laatste bastion van een intacte natuur. Kenmerkend is het samenspel van minerale en alpiene flora, die zich schikt naar de ongunstige terreinomstandigheden van de bergen. Het is de wens van bijna elke bergliefhebber om de bergflora in de eigen tuin te brengen. Dat kan met rotstuinen, een rots perk, een droge stenen muur of, als de ruimte beperkt is, in bv. een trog.
Rotstuinplanten zijn laagblijvende en tapijtvormende planten, vaak van alpiene oorsprong. Zij stellen gewoonlijk zeer specifieke eisen aan de standplaats. In de bergen groeien alpiene planten in kleine spleten in muren, zijn altijd omgeven door wind en in de winter door sneeuw en strenge vorst. Het is nauwelijks mogelijk om de omstandigheden van een alpiene berg over te brengen naar het laagland. Toch kunnen de meeste rotstuinplanten in de tuin worden gekweekt, hoewel alpiene planten als delicaat en moeilijk worden beschouwd.
Rotstuinplanten in de tuin
Om rotstuinplanten in uw eigen tuin te houden, moet aan enkele eisen worden voldaan. De meeste bergplanten groeien op zonnige plaatsen. De grond is vaak mineraal en zeer doorlatend. Wateroverlast is een vreemd woord voor rotstuinplanten en vaak ook hun doodvonnis. Voor de tuincultuur is een doorlatende grond essentieel. Normale tuingrond wordt gemengd met zand om de beluchting te vergroten. U hoeft zich alleen zorgen te maken over een speciale pH-waarde als de alpenplanten uit bijzondere herkomstgebieden komen, bijvoorbeeld kalkrijke Alpen of hoogveen.
Een rotstuin biedt het voordeel dat op elkaar gestapelde stenen spleten vormen waarin water snel kan weglopen. De wortels van de rotstuinplanten dringen diep door in de steenachtige bodem en onttrekken vocht aan lagere bodemlagen. Sommige rotstuinplanten vormen tapijten en hebben behaarde bladeren. Ze dienen als bescherming tegen verdamping en zijn daarom gevoelig voor vocht. Om rotting te voorkomen is het raadzaam een laag grind onder het tapijt aan te brengen. De bladeren liggen dan niet op de grond en drogen sneller door de drainagelaag.
Rotstuinplanten worden idealiter geplant in het voorjaar tijdens de belangrijkste groeifase. Tot de winter hebben ze de tijd om te wortelen en met hun wortels in de ondergrond te dringen.
Hoe worden rotstuinplanten verzorgd?
Alpen- en rotstuinplanten worden als veeleisend beschouwd. Dit geldt voor veel soorten, maar niet voor alle. De in de handel verkrijgbare rotstuinplanten zijn relatief gemakkelijk te verzorgen. Ze hoeven alleen bij langere droogte bewaterd te worden, omdat hun wortels relatief diep in de grond reiken. Geef de planten niet te veel water. Als het vocht zich ophoopt in de dichte scheuten, bestaat het gevaar dat de dichte tapijten gaan rotten. Maak de grond naast de planten voorzichtig vochtig. De capillaire werking van de bodem verdeelt het water automatisch. Bemesten is over het algemeen niet aan te raden. Alpenplanten geven de voorkeur aan een laag voedingsstoffen gehalte en worden bij bemesting vatbaar voor plantenziekten.
De bodembedekkers worden na de bloei in het late voorjaar teruggesnoeid en bruine of verdorde delen van de plant worden verwijderd. Als ze aan de planten blijven zitten, vermindert dat de attractiviteit van de plant en kunnen er in natte jaren schimmelziekten ontstaan. Vorstbescherming wordt vaak verwaarloosd voor rotstuinplanten. Veel tuinders denken dat planten in de bergen veel strengere vorst moeten kunnen verdragen. Zij vergeten echter dat daar een dik isolerend sneeuwdek heerst, dat in het laagland nauwelijks voorkomt. Daarom reageren veel hoogalpiene planten zeer gevoelig op vorst als er plotseling kale vorst optreedt. Vorstbescherming met dennentakken kan geen kwaad en voorkomt ernstige vorstschade.
Rotstuinen en hun variëteiten zijn bijzondere tuinvormen die grote populariteit genieten onder plantenliefhebbers. Om aan de slag te gaan in de alpiene tuinwereld is geen uitgebreide kennis vereist. Er moet slechts aan enkele voorwaarden worden voldaan om van rots tuinieren een succes te maken.
