Middagbloem correct verzorgen, snoeien en planten
Inhoudsopgave
Hoe wordt de middagbloem correct geplant?
Als eenjarige zomerbloem wordt de ijsbloem in het voorjaar gezaaid of als jonge plant gebruikt. Er is een grote keuze aan zaden en soorten. De zaden worden na eind april direct gezaaid. Jonge zaailingen mogen geen vorst krijgen, dus bescherm opkomende zaailingen als er gedurende ijsheiligen vorst dreigt. De bloeiperiode kan vervroegd worden als u de zaden vanaf half maart in een kas of onder glas zaait. Per pot worden enkele zaden gezaaid en op 20°C gezet. Het zaad wordt zorgvuldig geperst en niet bedekt met aarde. Na het ontkiemen kunnen de planten wat koeler staan zodat hun weefsels kunnen verstevigen. Halverwege mei zullen zich sterke jonge planten ontwikkelen.
Welke standplaats is geschikt voor de middagbloem?
Als standplaats wordt een droge, warme plaats in de volle zon gezocht. Plaatsen voor muren, in grind- of rotstuinen zijn ideaal. Een goede afwatering is belangrijk. Een goed doorlatende grond is verplicht. Stuwvocht leidt snel tot rot en plantbederf. In principe zijn lichte zandgronden bijzonder geschikt. Zware kleigronden zouden daarentegen moeten worden gedraineerd of de planten in bakken moeten worden opgekweekt. Een drainagegat en een drainagelaag onderin potten en kuipen voorkomen opstaand vocht. Daarnaast kiest u voor een zeer goed doorlatend substraat, bijvoorbeeld cactus- of kruidenaarde. Potgrond kan ook worden gebruikt indien gemengd met zand en grind.
Hoe wordt de middagbloem verzorgd?
Middagbloemen zijn uitstekende planten voor beginnende tuinliefhebbers. Een gevoel van voldoening is voorgeprogrammeerd. De zomerbloemen hebben zelden water nodig, groeien dankbaar en bloeien uitbundig. De vlezige bladeren zijn waterreservoirs waar de plant voor lange tijd uit kan sleuren. IJsbloemen zijn net zo weinig veeleisend als het gaat om voedingsstoffen. Bemesting is meer schadelijk dan gunstig. De bloemen verliezen hun bereidheid om te bloeien en worden vatbaar voor ziekten. Van snoeiende maatregelen kunt u gerust afstand doen. Alleen het knijpen van scheuten en het afknijpen van vervaagde delen van de plant bevordert een bossige groei en doorbloei.
Vermeerdering gebeurt voornamelijk via zaden. Laat de uitgebloeide blomen staan tot u de eerste zaadjes makkelijk met uw vingers kunt verwijderen. De geoogste zaden worden droog afgevuld in papieren of zaadzakjes. Vervolgens worden ze tot het voorjaar op een koele, donkere plaats bewaard. Voortplanting door stekken is ook mogelijk, maar komt vaker voor bij meerjarige ijsplanten.
Een verkeerde standplaats op een vochtige, koele plaats leidt vaak tot stengelrot. Slakken zijn de grootste bedreiging voor middagbloemen, ze houden van de sappige bladeren en veroorzaken ernstige vraatschade.
Hoe kan de middagbloem gebruikt worden?
Middagbloemen kunnen op veel manieren worden gebruikt, ze zijn niet veeleisend en zo bescheiden. Ze zijn geschikt als vlakke zomerbloeier in het tuinperk, als bodembedekkende beplanting, voor borders of als gatenvuller voor kale grond. Met de bloeiende planten kunnen vrije plaatsen in de rotstuin of in stapelmuren worden omgetoverd. In het voorjaar strooien op droge hellingen is praktisch. De warmteminnende planten vergroenen op betrouwbare wijze warme zuidelijke of westelijke hellingen en zaaien zichzelf gewillig uit om volgend jaar te ontkiemen.
Ook als schaal- en buxusbeplanting maken ze indruk. Ze kunnen worden gebruikt als onderplant voor grotere potplanten, omdat ze daar meestal beschermd zijn tegen slakken en mooi over de rand van de pot hangen.
Verdere informatie
Bij ons is een magisch bloempje ingeburgerd, dat oorspronkelijk zijn thuis vindt in de Zuid-Afrikaanse Kaap. Middagbloem (Cleretum bellidiforme), ook wel delosperma of ijsbloem genoemd, behoorde lange tijd tot het geslacht Dorotheanthus, voorheen tot het geslacht Mesembranthemum. Tegenwoordig is het met 12 andere soorten verdeeld in het geslacht Cleretum, nog steeds behorend tot de middagbloemfamilie (Aizonaceae) en afkomstig uit Zuid-Afrika. Hun aanpassingsvermogen en mooie aard hebben ertoe geleid dat ze tegenwoordig in veel warmere streken veel voorkomen. U vindt ze wandelend in het Middellandse Zee gebied of op de Canarische Eilanden. Middagbloemen zijn nog steeds verkrijgbaar als winterharde vormen die behoren tot het botanische geslacht Delosperma. Ze lijken erg op de Pelargonium sidoides, maar zijn winterhard en overleven de winters.
Middagbloemen zijn eenjarige planten die bloeien in hetzelfde jaar dat ze ontkiemen. Ze vormen rijk vertakte scheuten met smalle, vlezige bladeren. Opvallend zijn de belachtige uitgroeiingen, die doen denken aan bevroren dauwdruppels. De bladeren zijn afwisselend gerangschikt en cilindrisch in dwarsdoorsnede. De sporten liggen plat op de grond. De hele zomer vormen zich enkelvoudige madeliefjesbloemen met fijne stralen op korte stelen. De naam middagbloem komt van het feit dat de bloemen alleen opengaan in de volle zon en 's middags. De zuivere soort varieert in bloemkleur van wit tot lichtpaars. Het kleurenspectrum van de huidige soorten is veel groter. Wit, karmozijnrood, roze, oranje-goud of bruingeel met frequente contrasterende zonering beschrijft beter de heersende verscheidenheid aan kleuren. Na de bloei vormen zich zaden, die het volgende jaar uitvallen en op geschikte standplaatsen ontkiemen.
Middagbloemen zijn prachtige zomerbloeiers voor perken en borders, potten, bakken en kuipen. Ze kunnen ook aan hun lot worden overgelaten wanneer ze in het wild worden vrijgelaten in zonnige, droge natuurlijke en wilde tuinen. Door de vlakke groei van maximaal 15 centimeter zijn ze geschikt als bloemkussen en opvuller, maar ook als onderbeplanting van klimplanten of aan de voet van muren.