Terug

Iberis correct snoeien en vermeerderen

Inhoudsopgave

 

Hoe plant je de iberis op de juiste manier?

Midden-Europese berggebieden duiden op zonnige locaties. De groenblijvende iberis tolereert nog  halfschaduwrijke en matig lichte locaties. Maar het mag niet donkerder worden, anders verliest de planten hun compactheid en bloeien ze zwak. Voor de bodem is een goed doorlatende minerale grond gewenst. Zanderig leem met een licht kalkgehalte, die diepgrondig is passen er heel goed bij. Op humus- of voedselrijke bodems heeft de iberis de neiging om te woekeren en uit vorm te groeien. Normaal gesproken wordt de iberis in het voorjaar geplant. Ze gebruiken het jaar om aan de locatie te wennen zodat ze beter bestand zijn tegen de winter. Als de aanplant in de herfst plaatsvindt, moeten de vers geplante vaste planten goed tegen de winter beschermd worden. Wintergroen blad kan worden beschadigd door uitdrogende wind en koude vorst.

Bij de aanplant is het raadzaam de meerjarige iberis ruimte te geven omdat ze in de breedte groeit.  Er moet minimaal 30 cm afstand tot de volgende buur staan ​​en niet meer dan 10 planten per vierkante meter.

Als de iberis in een bak of in plantstenen geplant wordt, wordt een sterke moederbodem met zand gemengd. Voor kleinere bakken worden ofwel compacte variëteiten ofwel de kleine rots-iberis gebruikt.

Van de bittere iberis, die als eenjarige zomerbloem wordt gekweekt, kunnen zaden vanaf april in voorkweek of vanaf mei direct in het bed worden gezaaid. De paarse bloemen komen in de zomer en  bloeien wekenlang.

Hoe wordt de iberis op de juiste manier verzorgd?

Een iberis geeft de voorkeur aan droge voeten boven natte voeten. Ze zijn net zo zuinig als het om voedingsstoffen gaat. Bemesten en water geven is dus een zeldzaamheid. Uitzonderingen zijn extreme weersomstandigheden, waar indien nodig water moet worden gegeven.

 

Hoe wordt de iberis correct gesnoeid?

Na de bloei worden de struiken met een derde ingekort met een heggenschaar. Het snoeien mag niet in de herfst gebeuren en in geen geval in het oude hout. Beide kunnen de verdere groei beïnvloeden. De nieuwe tak kan bij wijze van uitzondering geholpen worden met een toevoeging van compost verrijkt met hoornspaanders en zand. Zonder het snoeien wordt de iberis oud en verliezen ze hun jaarlijkse bloeikracht. Als ze ouder worden groeit de iberis uit tot een aanzienlijke dwergstruik en matten die enkele vierkante meters beslaan.

Te opulente exemplaren worden in de lente of herfst verkleind. De meerjarige iberis heeft een goede vorsthardheid op onze breedtegraden. Hun groenblijvende blad kan lijden als er koude wind of vorstdroogte optreedt. Op gure locaties is het altijd aan te raden om de groene tapijten te bedekken met bv. dennentakken. Als er strenge koude vorst op komst is, is het de moeite waard om de planten te bedekken met een vlies of jutezakken. Als de scheuten in de winter te veel bevriezen en bruin worden, verschijnen de jonge scheuten meestal vroeg uit de grond. Als dit frisse groen onbeschermd door late vorst wordt getroffen, kan de hele plant het slachtoffer worden. Iberis in plantenstenen of terrasbedden moeten tegen de vorst beschermd worden. Ze kunnen bij langere vorstperiodes doorvriezen en zorgen voor vorstdroogte in de winterzon.

Omdat de zuivere soorten zelden aangetroffen worden, wordt de meerjarige iberis vermeerderd door scheutstekken na de bloei of in de late herfst. De anders zo populaire plantendeling werkt niet bij de iberis omdat hun hele scheut voortkomt uit een enkele centrale wortel. Eenjarige soorten worden daarentegen uitsluitend door zaad vermeerderd.

Iberis trotseren de meeste tegenslagen. Alleen een verkeerde of te natte locatie kan leiden tot verschillende schimmelziekten.

 

Hoe kan de iberis worden gebruikt?

Op veel plaatsen is de overblijvende en groenblijvende iberis te vinden in rotstuinen en kleinere voorjaars perken. Ze vormen weelderige en bijna onweerstaanbare bloemtapijten in een witte kleur. Daarom zijn ze uitstekend te combineren met andere lentebloeiende bodembedekkers. Het blauwkussen (Aubrieta), ganzerik (potentilla), sedum (sedum) of tapijtphlox (phlox) zijn aantrekkelijke partners. Ze zijn onverslaanbaar als het gaat om het vergroenen van droge stenen muren en plantstenen.

 

Wanneer is de bloeitijd van Iberis?

De bloeiperiode van de meerjarige iberis begint meestal in april midden in het lenteseizoen en kan, afhankelijk van het weer, voortduren tot september. De eenjarige soort bloeit later in de zomer omdat ze later uitlopen.

 

Is de iberis giftig?

Iberis zijn over het algemeen niet giftig. Alleen de zaden van de bittere iberis (Iberis amara) worden als giftig geclassificeerd.

 

Verdere informatie

Overal in de tuinen zie je in het voorjaar witte vlekken in de rots- en bloementuinen. Dit zijn geen overblijfselen van de winter, maar de bloeiende tapijten van de iberis. De wintergroene heesters of halfstruiken zijn in het voorjaar gewaardeerde tuinplanten. Zodra de sneeuw uit de bedden verdwijnt, beginnen de donkergroene dwergstruiken te bloeien. Samen met de scheefkelk, de voorjaarszonnebloem en het blauwkussen wikkelen ze tuinen in kleurrijke lentekleding.

Het geslacht van iberis (Iberis) telt bijna 30 soorten die in Europa en voornamelijk rond de Middellandse Zee in berggebieden voorkomen. De kruisbloemige planten (Brassicaceae) groeien als eenjarige planten, vaste planten of groenblijvende onderstruiken. In de tuinbouw is de bittere iberis (Iberis amara) vooral bekend als eenjarige zomerbloem, de rots iberis (Iberis saxatils) en de wintergroene iberis (Iberis sempervirens). De meerjarige iberis, die wintergroen en een rijk vertakte halfheester is, sieren borders, muren of rotstuinen en zijn bijzonder geliefd. Uit de wortels vormen ze rechtopstaande dwergstruiken met lineaire groenblijvende bladeren van ongeveer 3 cm lang. Vanaf april verschijnen er meerbloemige trosjes met overwegend witte bloemen. Typisch voor kruisbloemigen is dat de bloemen viervoudig zijn en een beetje op strikken lijken. Als ze bloeien, kleuren ze vaak roze tot lila van kleur.

Sommige soorten zijn al 500 jaar in de tuincultuur gevestigd. De plantennaam Iberis is zelfs nog ouder omdat hij in oud-Griekse geschriften voorkomt. De naam is waarschijnlijk afgeleid van een soort tuinkers uit het Iberisch schiereiland. De vaste plant Iberis is populair als rotstuinplant. Ze vormen fleurige bloementapijten die nauwelijks te overtreffen zijn. Hun soberheid zorgt ervoor dat ze zich ook op hun gemak voelen wanneer ze in natuursteen en droge stenen muren worden geplant. Door hun overvloedige bloei vormen ze een aanvulling bij lage struikjes, op hellingen en in borders. De pure soorten worden zelden in de handel aangeboden, hun gecultiveerde variëteiten komen veel meer voor.

omhoog
Trusted Shops Guarantee