Grote Kattenstaart correct snoeien en verzorgen
Inhoudsopgave
Hoe wordt de grote kattenstaart geplant?
De grote kattenstaart geeft de voorkeur aan zonnige standplaatsen. Halfschaduwrijke locaties zijn ook mogelijk, maar de bloei is dan minder krachtig in de zomer. Vocht is essentieel en moet permanent in de bodem aanwezig zijn. Als oeverbewoner verdraagt hij natte of drassige grond. Zelfs uiterwaarden die vaak onder water staan, zijn voor de grote kattenstaart gebruikelijk. In de tuin verdraagt de vaste plant normale tuingrond, mits hij vaak water krijgt. Droog zand daarentegen is op den duur lastig. Een grotere plastic emmer met enkele drainagegaten ingraven in de grond kan worden geprobeerd. Als substraat wordt wat uitgegraven grond gemengd met humusrijke potgrond of compost en in de verdiepte bak gedaan. In de toekomst zal het water zich in deze ruimte verzamelen en de grote kattenstaart een vochtige plek geven te midden van de droge omgeving. Op leemgronden accepteert de grote kattenstaart iets meer droogte.
De grote kattenstaart wordt verkocht als containerplant. Hij kan het hele jaar door geplant worden, tenzij de grond in de winter bevroren is. De pollen vormende groei van meer dan een meter hoog vereist een plantafstand van minstens 50 cm. Er mogen niet meer dan 4 of 5 planten per vierkante meter staan. Het planten rond de randen van vijvers gebeurt in de late zomer. Vijvermanden vervangen ontbrekende wortelruimte aan de randen van de oevers. Om de potten visueel te laten verdwijnen, bedekt u ze na het planten met siergrind.
De grote kattenstaart kan altijd aan het begin en einde van het groeiseizoen worden verplant. De vaste plant kan ook midden in het jaar worden verplant door te snoeien. De bloemen van dit jaar gaan dan wel verloren.
Hoe wordt de grote kattenstaart verzorgd?
Op een geschikte plaats ontwikkelt de grote kattenstaart zich tot een trouwe tuingenoot. Verzorging is nauwelijks nodig, tenzij de grond uitdroogt of te arm is. In die gevallen moet in het voorjaar tijd worden geïnvesteerd in water geven en composteren.
Hoe wordt de grote kattenstaart gesnoeid?
De dode scheuten van de grote kattenstaart moeten in de herfst of bij voorkeur in het vroege voorjaar worden teruggesnoeid. Snoeien na de bloei is raadzaam als de grote kattenstaart zich te gemakkelijk voortplant door zelfuitzaaiing. Knip de bloeiende delen van de plant tijdig af om zaadvorming te voorkomen. Anders moet u rekening houden met veel nakomelingen in de directe omgeving.
Voor de vermeerdering, die in principe door zelfuitzaaiing plaatsvindt, kunnen de zuivere soorten worden gezaaid. Voor gekweekte soorten is het beter om ze in het voorjaar vegetatief te vermeerderen door basisstekken. Grotere pollen kunnen in het voorjaar of in de herfst worden gedeeld. Zodra de eerste scheuttoppen in het voorjaar uitlopen, snijdt u met een spade delen af en verdeelt u ze in kleinere delen van 15 cm groot. Om de groei niet te belemmeren, blijven er voldoende wortels aan de wortelstok zitten. Langere houten wortels worden ingekort met een tuinschaar. Het delen heeft een verjongend effect, dat ongeveer om de 5 jaar wordt uitgevoerd.
De grote kattenstaart heeft geen last van ongedierte. De looistoffen en het vaste plantmateriaal zijn oninteressant voor ongedierte. Alleen jonge scheuten worden door slakken opgegeten. Erger zijn bladvlekken, die hele scheuten doen afsterven. Begunstigd door vocht, verspreiden ze zich in de omgeving. Als er donkere tot zwarte vlekken op de bladeren worden ontdekt, worden ze afgesneden en bij het afval gedaan. Als de besmetting zich uitbreidt, worden alle aangetaste planten opgegraven en vernietigd.
Hoe wordt de grote kattenstaart gebruikt?
Als winterharde en vorstbestendige vaste plant gedijt de grote kattenstaart op plaatsen in de tuin die te nat zijn voor andere planten. Natte weiden, laagtes, beek- en vijverranden en permanent vochtige bloemperken zijn ideale locaties. Aan vijverranden kan de grote kattenstaart in ondiep water worden geplant met de adderwortel (Persicaria bistorta), slijkgras (Spartina pectinata 'Aureomarginata') of de kleine lisdodde (Typha angustifolia). De bloeitijd duurt weken en verrijkt met intense kleuren. Zijn insectenvriendelijkheid moet worden benadrukt. Talloze motten en vlinders, maar ook bijen en hommels komen onophoudelijk aanvliegen. Creatieve bloemisten hebben de decoratieve bloeiwijzen van de grote kattenstaart ontdekt voor zomerse boeketten.
De geneeskrachtige bestanddelen zijn al eeuwenlang bekend bij kruidenkenners. 450 jaar geleden werd de grote kattenstaart in een Engels kruidenboek genoemd als een van de belangrijkste geneeskrachtige planten. De inhoudsstoffen zouden uitwendig huidziekten, ontstekingen, eczeem en wonden verlichten, en inwendig diarree en infectieziekten. In de textielindustrie werd het kruid gebruikt om leer te bruinen vanwege het hoge tanninegehalte.
Welke soorten van de grote kattenstaart zijn er?
- Lythrum salicaria 'Blush' – Lage soort met lichte tot abrikoos-roze bloemen
- Lythrum salicaria 'Feuerkerze' – hoog groeiende soort met een hoogte tot 150 cm en stralend roze bloemen
- Lythrum salicaria 'Rakete' – hoge soort van tot wel 150 cm en donkere rozerode bloemen
- Lythrum salicaria 'Robert' – compacte grote kattenstaart soort met karmijnrode bloemen
- Lythrum virgatum – zustersoort – kattenstaart ook wel roedekattenstaart genoemd met een compactere groei en vertakte bloemaren
Is de grote kattenstaart giftig?
In de wetenschappelijke literatuur wordt niets vermeld over de toxiciteit van de grote kattenstaart. Bijwerkingen kunnen echter niet worden uitgesloten in geval van verkeerd gebruik of een onjuiste verwerking van het kruid, of bij allergieën.
Verdere informatie
Op zomerse wandelingen door natte weiden vallen de paarsrode bloemen op die kunnen worden toegeschreven aan de grote kattenstaart (Lythrum salicaria). De vaste plant is wijdverspreid in Europa en Azië in de buurt van rivieren. Nadat de grote kattenstaart ongeveer 200 jaar geleden in Noord-Amerika werd geïntroduceerd, heeft hij zich daar deels ontwikkeld tot een lastig onkruid. Deze benaming is nogal onterecht. Ze zijn fraai en als bloeiende vaste planten zeer insectvriendelijk.
De grote kattenstaart is een van de bijna 40 kattenstaart soorten die voornamelijk als eenjarige of vaste plant groeien. In de tuincultuur worden tegenwoordig talrijke hybriden van de grote kattenstaart aangetroffen. De pollen vormende vaste planten ontwikkelen bijna houtachtige wortelstokken. Daaruit groeien in het voorjaar stijve rechtopstaande scheuten met vierkante stengels. De tot 150 cm hoge scheuten vertakken zich in het bovenste gedeelte en worden aan de basis houtig. De lancetvormige, donzige bladeren zijn tegenoverstaand of in drie of meer kransen gerangschikt. Ze lijken op wilgenbladeren. De onderkant is opvallend geaderd. De bloemen van de grote kattenstaart zijn opvallend in de zomer en worden bezocht door talloze insecten en vlinders. Ze staan in smalle aarvormige trossen en zijn stervormig.
In tuinen is de grote kattenstaart een fantastische, langbloeiende vaste plant voor vochtige plaatsen. Hij kan zelfs tijdelijk in ondiep water aan de randen van vijvers staan en zorgt met zijn kleurrijke bloemen voor een effectieve bloemdecoratie. De grote kattenstaart is populair als "magneet voor vlinders". Vlinders en andere insecten vliegen onophoudelijk naar de decoratieve bloemen. In de natuurgeneeskunde is de grote kattenstaart al eeuwenlang bekend. Het kruid werd toegediend bij oogproblemen en diarree, later bij cholera en andere epidemieën.