Astilbe correct verzorgen, snoeien en planten
Inhoudsopgave
Hoe wordt de astilbe correct geplant?
Haal de planten uit de transportverpakking en geef ze zo nodig water (als de grond droog lijkt). Verwijder voor het planten de zwarte plastic pot van de planten.
Astilbes zijn niet bijzonder kieskeurig of veeleisend. De ideale standplaats is niet in de volle zon en met voldoende bodemvochtigheid. Als de grond voortdurend fris is, kunnen de vaste schaduwplanten ook zonnige plekken verdragen. Ze zullen echter sneller verwelken onder invloed van de zon dan in de schaduw. Elke normale tuingrond die enigszins humusrijk is, fris tot vochtig, maar niet drijfnat, is geschikt voor de teelt. Zware kleigronden worden losgemaakt en gemengd met zand alvorens te planten. Het drainagemateriaal zorgt voor een betere beluchting in de wortelzone. Meng verrotte compost of potgrond door zandgrond. De humus verbetert de wateropslagcapaciteit en zorgt voor een optimale toevoer van voedingsstoffen.
Astilbes worden meestal aangeboden als potplanten. Ze kunnen het hele jaar door worden geplant, bij voorkeur in de lente of de herfst. Gebruik voor een dichte bodembedekking ongeveer 9 tot 12 van de lage pluimspirea's per vierkante meter. Ze moeten minstens 30 centimeter uit elkaar worden geplant. Grotere rassen met een hoogte van bijna een meter moeten 40 tot 50 cm uit elkaar worden geplant. Zorg er na het planten voor dat de grond voldoende vochtig is. Het aanbrengen van een laag mulch, bijvoorbeeld compost, vermindert de bodemverdamping en zorgt voor extra voedingsstoffen. Speciale bemestingsmaatregelen zijn nauwelijks nodig. Het is voldoende om in het voorjaar een paar handenvol compost of hoornkrullen in de grond te werken.
Astilbes zijn robuuste vaste planten die kunnen worden gebruikt voor permanente beplanting in potten en kuipen. Normale potgrond is voldoende als substraat. Ondanks hun liefde voor vocht, mag er geen wateroverlast zijn. Daarom moet worden gezorgd voor een ongehinderde waterafvoer en drainage onder in de pot. Zonnige balkons zijn minder geschikt als standplaats voor de pluimspirea. Achter balustrades of onder schaduwrijke potplanten kan het kweken van de astilbe toch succesvol zijn.
Hoe wordt de astilbe verzorgd?
Zoals voor de meeste schaduwplanten gebruikelijk is, wordt gezorgd voor voldoende bodemvocht. Dit geldt vooral voor het droge zomerseizoen, maar ook voor standplaatsen onder bomen in het algemeen. Door hun uitgesproken wortelstelsel zijn de houtgewassen directe concurrenten van de onderbeplanting voor water en voedingsstoffen. De vaste planten verliezen meestal als ze geen extra water krijgen. Regelmatig water geven is vanzelfsprekend bij het kweken in potten en kuipen. Zowel voor de tuin als in een pot geplant, geef de pluimspirea's jaarlijks compost of hoornschaafsel. De voedingsstoffen die ze bevatten zijn meestal voldoende voor een gezonde groei en bloei.
Hoe wordt de astilbe correct gesnoeid?
Astilbes hoeven niet gesnoeid te worden. Alleen uitgebloeide bloemstelen moeten in de herfst of uiterlijk in het voorjaar worden verwijderd. Winterbeschermingsmaatregelen zijn niet nodig. Pluimspirea's zijn zo robuust dat ze zelfs in potten vorst zonder schade kunnen overleven.
De vermeerdering van de pluimspirea gebeurt door ze in de lente of de herfst te splitsen. Grotere pollen worden opgegraven en voorzichtig met een spade gedeeld. In tegenstelling tot andere vaste planten, hoeven astilbes niet regelmatig gedeeld te worden voor verjonging. Zuivere soorten zouden ook door zaad kunnen worden vermeerderd, maar die zijn in de handel moeilijk te vinden.
Droogte is het grootste probleem voor astilbes. Bruine bladeren zijn meestal eerder tekenen van droogte dan van aantasting door ziekten en ongedierte. Naast verdorde bladeren kan droogte leiden tot echte meeldauw. Bladluizen, wantsen of taxuskevers zijn bekende plagen, maar komen minder vaak voor.
Hoe kunnen astilbes gebruikt worden?
Astilbes zijn krachtige en robuuste vaste planten in de schaduw. Met hun kleurrijke bloemen verlevendigen ze schaduwrijke plekken en zorgen ze voor kleurrijke accenten in de zomer. Kleine soorten, vooral de dwergastilbe (Astilbe chinensis var. pumila), zijn door hun breed uitgroeiende wortelstokken geschikt als bodembedekker. Ze begroenen betrouwbaar kale plekken onder bomen en struiken. Grotere rassen zijn uitstekende perk- en sierplanten voor tuinperken, borders en heesterranden. Dwergastilbes zijn geschikt voor rotstuinen. De compacte pluimspirea (Astilbe x crispa) is opvallend. Hij is minder groeikrachtig, maar verrukt met zijn gekrulde blad als bladdecoratie. Donkerbladige rassen kunnen uitstekend worden gecombineerd met wit- of geelbladige buren. Astilbes staan prachtig naast hosta's, campanula's, geraniums of onder azalea's of rododendrons. Hun blad gaat heel goed samen met zilverkaarsen (Actaea) en herfstanemonen (Anemone). Astilbes lijken onmisbaar in Aziatische of Japanse tuinen. Ze worden vaak gevonden langs de oevers van vijvers of beken of voor grotere stenen of muren.
Hun bloemen zijn populaire snijbloemen voor de vaas. Ze zijn enkele dagen tot meer dan een week houdbaar. De decoratieve bladeren kunnen ook worden gebruikt als snijgroen in boeketten.
Verdere informatie
Betoverend, elegant en tegelijkertijd winterhard, zo kunnen we de pluimspirea kort omschrijven. De kruidachtige vaste planten vormen het botanische geslacht Astilbe. Deze geslachtsnaam is vertaald in het Nederlands, waardoor de pluimspirea ook wel astilbe wordt genoemd.
Het geslacht met 25 soorten behoort tot de familie van de Saxifragaceae. Ze komen voornamelijk voor in Oost-Azië, van Korea, China en Japan tot Vietnam en de Filippijnen. In hun geboorteland groeien ze op vochtige plaatsen in lichte bossen, bergkloven of rivieroevers. Ze vormen grotere groepen en pollen via wortelstokken. Zowel de vederlichte bloempluimen als het handvormige, meerdelige blad zijn sierlijk. De kleur van het blad varieert van licht tot donker roodachtig groen, afhankelijk van de variëteit. De kleurrijke bloemen verschijnen in de zomer. Het zijn smalle pluimen die bestaan uit meerdere aren of trossen van talloze, kleine individuele bloemen.
Van een afstand lijken ze op felgekleurde verfkwasten die rechtop in de grond staan. Het is geen wonder dat deze betoverende vaste planten sinds de 19e eeuw stevig verankerd zijn in de tuinbouwcultuur. In de loop der jaren zijn talrijke cultivars ontwikkeld. Speciale vermelding verdienen de kweekprestaties van Georg Arends, een Duitse vaste plantenkweker. Zijn werk werd voortgezet in de vorm van talrijke cultivars, die tegenwoordig worden aangeduid als de grote groep arendsii hybriden (Astilbe x arendsii). Daarnaast zijn er vertegenwoordigers van Astilbe chinensis (pluimspirea van China), Astilbe japonica (pluimspirea van Japan), Astilbe simplicifolia en Astilbe thunbergii (pluimspirea van Thunberg). Er zijn ook talrijke soorten en ondersoorten.
Pluimspirea’s zijn prachtige vaste planten in de schaduw die ondanks weinig licht wekenlang uitbundig bloeien. Hun kleurenpalet varieert van roomwit tot roze, karmijnrood en violet. De pluimen staan rechtop of hangen. Afhankelijk van het ras en de groeikenmerken bereiken ze een hoogte van 10 tot 100 cm. Krachtige, compacte vormen zijn geschikt als bodembedekker aan de rand van houtgewassen of als onderbeplanting voor heesters. In het vaste plantenperk sieren astilbes met andere vaste planten of grassen. Geschikte buren zijn bijvoorbeeld mansoor (Asarum), Japans bosgras (Hakonechloa), hosta's (Hosta), elfenbloem (Epimedium) of purperklokjes (Heuchera). De bloemen zijn geschikt om te snoeien, evenals het blad van grotere pluimspirea's.
