Woestijnrozen correct snoeien, vermeerderen en overwinteren
Inhoud
Hoe worden woestijnrozen correct geplant?
Bij de woestijnroos wijst de naam al naar de gewenste standplaats. Zonnig en droog mag en moet het ook zijn. Voor een zonnig raam voelt de exotische kamerplant zich erg prettig. Ze strekt zich zelfs in de richting van de zonnestralen. Een gelijkmatige groei is alleen mogelijk als ze regelmatig wordt gedraaid. Koude tocht kent de plant niet en is ook niet goed voor haar. Een wat koelere plaats is alleen in de winter voordelig, want door de rustpauze vormt de plant in het voorjaar meer bladeren en bloemen. Van te voren werpt ze atypisch één voor één alle groene bladeren af. Tijdens de rusttijd in de winter zijn temperaturen van tenminste 10, beter 12-15° C aan te bevelen. Als de succulente struik in de winter te warm staat, bloeit ze in de lente niet goed. In de zomer kan de woestijnroos zelfs buiten op een zonnige plek op het balkon of terras doorbrengen. Een schaduwplaats in de middag is van voordeel. In de late zomer wordt de van warmte houdende woestijnplant weer in huis gehaald.
De woestijnroos is een kamerplant en wordt in een pot gekweekt. Als het een (uit zaad gekweekt) echte woestijnroos is, is het belangrijk dat het substraat doorlatend is. In de handel worden vaak geënte woestijnrozen aangeboden, waarvan de onderstam een oleander is. Deze zijn iets minder vochtgevoelig en kunnen ook in normale potgrond staan. Zowel zaadechte als ook geënte woestijnrozen kunnen in elk geval niet tegen ophopend vocht (stuwvocht) Net als bijna alle succulenten reageert de woestijnplant op te veel vocht met rotting. Vaak worden bij zulke planten ook kleikorrels of potgrond voor cactussen gebruikt. Grote uitloopgaten en een drainage op de bodem zorgen ervoor dat het water goed kan weglopen.
Hoe worden woestijnrozen correct omgeplant?
Heel vroeg in het voorjaar, vaak nog in de late winter, geeft de woestijnroos met de eerste bloemen aan dat ze weer begint te groeien. Dit tijdstip kan gebruikt worden om de woestijnroos om te planten of het substraat op te frissen. Omgeplant wordt alleen dan, als de pot te klein geworden is, of dat het substraat geen goede indruk meer maakt. Als het nieuwe substraat licht vochtig is, hoeft na het omplanten niet gegoten te worden.
Hoe worden woestijnrozen verzorgd?
Het ergste wat een woestijnroos kan overkomen, is te veel water ook als het goed bedoeld is. De woestijnroos kan er goed tegen als ze langere tijd droog staat. Ophopend vocht zorgt ervoor dat de stam gaat rotten en leidt tot het afsterven van de plant. Tijdens de groeiperiode wordt druppelsgewijs oftewel zeer terughoudend gegoten. Als het substraat licht vochtig is, is dit voor de bescheiden plant ruim voldoende. In de winter wordt bijna helemaal niet meer gegoten. Slechts alle paar weken wordt met de vinger de vochtigheid van de grond gevoeld. Deze winterse rustpauze is heel belangrijk voor de succulent, want alleen dan overleeft ze het lichtarme jaargetijde. Iets meer water krijgt de woestijnroos als ze tijdens de stijgende temperaturen en de voorjaarszon in de lente haar eerste bloemen en bladeren krijgt.
Tijdens de groeiperiode van maart tot september krijgt de woestijnroos twee tot drie keer en zwak gedoseerde volledige meststof. Zelfs in dit opzicht is de kamerplant zuinig.
Hoe worden woestijnrozen vermeerderd?
Doordat de plant zo langzaam groeit, is snoeien overbodig. Als er al gesnoeid wordt, is het om stekjes te nemen voor de vermeerdering. Deze vermeerdering is eenvoudiger en leidt sneller tot resultaat dan bij zaad. Zaadgoed wordt in de lente bij 21° C gezaaid. De nazaten variëren echter wat de kleur van de bloemen betreft en lijken zelden op de moederplant. Stekjes worden in de zomer van de niet bloeiende takken genomen en met een warme voet in kiemaarde beworteld. Woestijnrozen die door stekjes vermeerderd zijn, laten een klein mankement zien, omdat de typisch verdikte basis minder gevormd is.
Ziektes en ongedierte
Een warme vochtige kamerlucht die niet circuleert kan tot een beval met bladluizen leiden. Als de centrale verwarmingslucht erg droog is kan ook spint ontstaan.
Hoe worden woestijnrozen gebruikt?
Woestijnrozen zijn niet vorstbestendig en worden bij ons als kamerplant gehouden. Ze hebben door de verdikte basis een zeer exotisch uiterlijk, en van de lente tot de zomer zijn de wonderbaarlijke bloemen een genot om te zien. Omdat ze droogte erg goed verdraagt is deze plant een echte geheime tip onder de kamerplanten.
Zijn woestijnrozen giftig?
Woestijnrozen behoren tot de maagdenpalmfamilie waarvan het melksap huidirritaties veroorzaakt en innerlijk tot vergiftigingen kan leiden. Het is zinvol onnodig contact te vermijden. Dit geldt ook voor huisdieren, waardoor het raadzaam is de plant op een plaats te zetten, waar deze er niet bij kunnen.
Verdere Informatie
De prachtig klinkende naam woestijnroos belooft, wat de geliefde kamerplant houdt. Deze betoverende plant komt oorspronkelijk uit de semi-woestijnen van het Arabische schiereiland, alsmede uit het tropische Oost- en Zuidwest-Afrika. Het geslacht Adenium is eigenlijk monotypisch en kent maar één soort. Omdat ze echter zeer variabel is, wordt ze in de plantkunde in 6 soorten verdeeld. De woestijnroos (adenium obesum) is een groenblijvende succulente plant afkomstig uit de maagdenpalmfamilie (Apocynaceae), waartoe ook de oleander (Nerium) of de zijdeplant (Asclepias) behoort. Typisch voor deze familie is een giftig melksap, dat uit de wonden van de plant komt en tot huidirritaties of vergiftigingen kan leiden.
De woestijnroos is een succulente groenblijvende struik die perfect is aangepast aan hitte en droogte. Door deze eigenschap kan de plant uitstekend als kamerplant bij een raam op het zuiden staan. Ze raakt niet onder de indruk door de felle zon of de droge verwarmingslucht. Door de vorming van de stam lijkt ze op een boompje, de basis is dikker en dient voor de opslag van water. De plant kan met de olifantspoot (Beaucarnea recurvata) vergeleken worden, die ook op deze manier langere droogteperiodes overleeft. De verdikking van de stam is niet alleen beperkt tot boven de grond, maar gaat deels onder de grond verder en kan verschillend uitvallen. Deze stam en de groeivorm is het bijzondere aan de plant, zelfs als deze niet uitbundig bloeit. In de natuur kan de woestijnroos meer dan een meter, vaak zelfs wel meer dan twee meter hoog worden. Op de vensterbank hoeft men niet bang te zijn voor deze hoogte, want de woestijnroos groeit maar heel langzaam. De doornloze takken zijn onregelmatig gevormd. Aan de takeindes zitten spiraalvormige bosjes van glanzende lederachtige bladeren. Dankzij de wateropslag blijven deze zelfs op hete plaatsen in de natuur donkergroen. Van de lente tot in de zomer presenteert de succulent haar kleurrijke steeltjesbloemen in een felrood, roze of wit. Er zijn zelfs gekweekte soorten met gevulde bloemen.