Set vleesetende planten

Nepenthes

Deze wel mooiste en spectaculairste plant uit het geslacht van de carnivoren (vleesetende planten) werd voor het eerst beschreven in 1658 en bevat meer dan 85 soorten. Nepenthe komt uit de griekse mythologie en betekent “zorgenvrij”, een drankje wat zorgen en droefheid verdrijft.

Charakteristiek voor het uiterlijk van de Nepenthes zijn de natuurlijke bekers die aan de uiteindes van het blad ontstaan. De meestal ronde, kogelvormige bekers die dicht bij de grond groeien zijn gespecialiseerd op kruipende instekten, terwijl de cylinder- of buisvormige luchtbekers het op vliegende insekten hebben afgezien. De opening van de beker wordt door een deksel beschermd zodat er niet al te veel regenwater in kan lopen en daarbij de gevangen, maar nog levende insekten naar boven kan spoelen.

Standplaats

De plant moet op een lichte plek staan, maar niet in de volle zon omdat dan de bekers kunnen verbranden en/of beschadigd kunnen worden.

Temperatuur

Het hele jaar door bij 20-30° C

Waterbehoefte

Omdat de meeste soorten uit regenachtige gebieden komen heeft de plant tijdens de groeifase in de zomer voldoende water nodig. Let op: Alléén kalkvrij water gebruiken (gedestilleerd water of nog beter regenwater!) Het besproeien van de plant begunstigt de luchtvochtigheid – is echter niet direct noodzakelijk. De plant houdt van een luchtvochtigheid van ca. 50-65%. Zij mag niet uitdrogen. Vanwege de bekers is het raadzaam de plant in de overpot of op een schoteltje te gieten. Stuwvocht moet worden vermeden omdat de plant dan vatbaar wordt voor wortelrot.

Bemesten

Niet bemesten!

Ompotten

Ompotten, alleen tijdens de groeifase omdat dan de plant het sterkst is en het beste aan een nieuw substraat kan wennen. Het verwijderen van het “oude” substraat is niet nodig maar moet zelfs bij de plant blijven. Het substraat bestaat uit normale potgrond, waaraan perlite, zand, klei en witte turf is toegevoegd. Hoogveen turf is een gunstig alternatief en verkrijgbaar in elk tuincentrum. Belangrijk is het wel er op te letten dat het geen meststoffen bevat, maar een puur natuurproduct is.

Venusvliegenvanger

Deze vleesetende plant uit de zonnedauwfamilie (Droseraceae) werd voor het eerst in 1768 beschreven. In de 20e eeuw werd ze door haar snel bewegende vallen de bekendste en meest populaire van alle vleesetende planten. De venusvliegenvanger is een taaie, kruidachtige plant, die langzaam groeit. In de herfst begint de plant met haar rustperiode, te zien aan de ontwikkeling van kleine blaadjes met kleine, niet actieve vallen. In het voorjaar loopt de beperkt winterharde (minimaal -5° C, soms -10° C minimumtemperatuur) weer uit.

Standplaats

De venusvliegenvanger kan het hele jaar door buiten worden gehouden (moeras- of veengrond). De plant houdt van direct zonlicht (bij een raam op het zuiden of buiten) anders ontstaat er geen rode kleuring aan de binnenkant van de vallen en kan het gebeuren dat er slechts kleine vallen ontstaan. Over het algemeen is het belangrijk dat kamerplanten die buiten worden gezet eerst kunnen wennen omdat er anders de kans bestaat dat ze verbranden. Ook in de winter heeft de plant veel licht nodig.

Temperatuur

In de zomer zijn temperaturen van 23-27° C “perfect” – optimale temperaturen liggen tussen 20 – 32° C. Koelere nachten van 12-15° C worden door planten die buiten staan probleemloos verdragen. In de winter moet de plant (ook binnen) koeler (rond 5-10° C) staan.

Verzorging

Een hoge luchtvochtigheid tijdens de groeifase is belangrijk. (Bij planten die in een pot binnen staan mag de plant niet bij de verwarming worden geplaatst) In de winter mag het wat minder vochtig zijn, dit ook vanwege het schimmelgevaar. Afstervende bladeren het beste laten uitdrogen, dan eraf trekken of knippen.

Waterbehoefte

In de zomer steeds ca. 1 cm water op de onderzetter of in de overpot laten staan; in de winter de grond licht vochtig houden en nooit uit laten drogen. Het liefst met kalkvrij regenwater of gedestilleerd water gieten.

Bemesten

De plant hoeft niet bemest te worden, ook is voeren niet nodig. (de plant groeit ook zonder extra voedsel) Wie de plant wil voeren moet levende insekten nemen omdat ook bij gesloten vallen de voelhaartjes een tijdlang geprikkeld moeten worden voordat het blad compleet wordt gesloten.

Zonnedauw (Drosera)

De botaanse naam is afgeleid uit het Grieks drosos: dauw, omdat men het vocht dat door de op het blad aanwezige kliertjes werd afgescheiden voor dauw heeft aangezien. Zij gebruikt één van de 5 mogelijke vallen en verschilt daarom bv. van de venusvliegenvanger. De zonnedauw bezit stralenvormige tentakels met aan de uiteindes druppels kleverig vocht. Insekten die denken dat deze druppels dauw is moeten helaas vaststellen dat ze zich vergist hebben want het is voor hen een zekere dood als ze de plant raken.

De zonnedauw is de ideale plant voor beginners. Zij houdt van warme zomers, zoals de meeste carnivoren (vleesetende planten). Om de rode tentakels te krijgen heeft de plant een plek bij een raam aan de zuidkant of buiten in de zon nodig – ook op het balkon of terras. Koelere nachttemperaturen tussen 5-15° C kan de plant die buiten staat, probleemloos verdragen.

Standplaats

De plant houdt van een vochtige standplaats, daarom net als bij de andere vleesetende planten steeds ca. 1 cm water op het schoteltje of in de overpot laten staan. Gelieve niet met leidingwater te gieten, maar met regenwater, bronwater of gedestilleerd water waar ca. 10% leidingwater wordt bijgemengd.

Bemesten

Niet bemesten omdat ze graag op voedselarme grond groeien. De zonnedauw kan ook in een terrarium worden gezet waar een ideale luchtvochtigheid van 50-70% heerst.

Winter

Als de planten in de winter koeler staan – tussen 5-10° C (wat raadzaam is), is de behoefte aan water geringer. Dat betekent dat de grond slechts licht vochtig moet zijn omdat er anders wortelrot kan ontstaan en de plant dood gaat. Als de plant normaal in de kamer blijft staan dan blijft de waterbehoefte hetzelfde als in de zomer. (Dus steeds in ca. 1 cm water staan)