Kaaps viooltje correct verzorgen, vermeerderen en gieten
Inhoudsopgave
Hoe wordt het Kaaps viooltje correct geplant?
Een kamerklimaat het hele jaar door is aangenaam voor het Kaaps viooltje. Grote schommelingen tussen veranderende licht- en temperatuuromstandigheden doet haar geen goed. Daarom staan ze het hele jaar door het liefst op hun gebruikelijke plaats. Serres of kassen zijn niet geschikt, omdat ze in de winter meestal te koel en in de zomer te warm zijn. De temperatuur mag in principe niet onder de 15°C komen. Een constante temperatuur tussen de 18 en 25°C op een lichte plaats maar niet in de volle zon is beter. Ze hebben minimaal 12 uur daglicht nodig om voldoende te bloeien. Ruimtes met een verhoogde luchtvochtigheid (bijv. badkamer of keuken) zijn ideaal. Plaats een kom met water in de buurt van radiatoren of als de lucht in de kamer erg droog is. De verdamping van het water is al voldoende voor de bloeiende planten. Val ze niet lastig met tocht. Ze vinden ook direct sproeien van water ondraaglijk en bestraffen het met het rotten van de bladeren.
Plant het Kaaps viooltje niet te grote potten. Er wordt goed doorlatende kamerplantgrond gebruikt. Als de grond veel humus bevat, kunt u er wat zand- of kleikorrels door mengen. Kaapse viooltjes houden van warmte maar niet van natte voeten. Stuwvocht leidt snel tot rotting van de wortels en de scheutbasis. Een keer per jaar geeft u de warmteminnende kamerplanten vers substraat en een pot van dezelfde maat of net iets groter. Verpotten gebeurt in het voorjaar als de nieuwe groei is begonnen en de kluit volledig is doorgeworteld. Buitenste bladeren met beschadigingen worden zijdelings uitgescheurd en verwijderd. Bij het verpotten worden de Kaapse viooltjes slechts zo diep geplant als ze eerder in de pot zaten. Het hart van de rozet mag niet worden ingegraven of te diep worden ingebracht. Rottende scheuten zouden het gevolg zijn en een einde maken aan het plantenleven.
Hoe wordt het Kaaps viooltje verzorgd?
Consistentie is een van de kernprincipes van Kaapse viooltjes. Ze houden niet van schommelingen, zowel in licht, temperatuur als vochtigheid. Laat het oppervlak iets drogen voordat u de planten weer water geeft. De bladeren worden niet bevochtigd, alleen de grond wordt zorgvuldig gegoten. Een schoteltje kan korte tijd gevuld worden met water zodat de plant vocht van onderaf aantrekt. Maar ze mag daar niet blijven. In de winter wordt het water geven wat verminderd, omdat de plant van november tot februari zijn blad- en bloemontwikkeling beperkt. Het wordt gegoten met kalkvrij water, dat idealiter op kamertemperatuur is. Van maart tot oktober krijgen Kaapse viooltjes een of twee keer per maand kamerplantenmest.
Het stof op de bladeren kan er bv. buiten vanaf worden geblazen of borstel ze schoon met een kwastje. De planten hebben een afkeer van afwassen of afdouchen. Beschadigde, zieke of rottende bladeren worden niet afgesneden, maar met een ruk eruit getrokken. Overgebleven stompjes leiden onvermijdelijk tot rot, wat in ieder geval het grootste gevaar vormt in de plantenteelt. Natte voeten vertonen verwelking en een lichte gele verkleuring, wat helaas te vaak wordt geïnterpreteerd als een gebrek aan water. Aan de andere kant kan vergeling van bladeren duiden op brandwonden veroorzaakt door direct zonlicht of een gebrek aan vochtigheid. In ongunstige gevallen kunnen luizen, trips of bladluizen verschijnen. Deze laatste veroorzaken geelachtige bladeren. Geïnfecteerde Kaapse viooltjes moeten worden weggegooid, zodat de infectie zich niet uitbreidt naar andere planten.
Hoe wordt het Kaaps viooltje vermeerderd?
Kaapse viooltjes zijn vrij gemakkelijk te vermeerderen door middel van bladstekken. Hiervoor worden in het voorjaar bladeren uitgescheurd en worden de bladstengels met een schuine snede ingekort tot ongeveer 3 cm. De bladeren worden tot aan de rand in stekgrond geplaatst en vervolgens warm en vochtig gehouden. Goede bewortelingsresultaten worden behaald tussen 24 en 27°C. Na ongeveer 1 tot 2 maanden verschijnen er verschillende kleine blaadjes aan de basis van de bladeren, die later uitgroeien tot nieuwe planten. Wanneer de bladeren groter zijn en wortels ontwikkelen, worden ze in afzonderlijke potten geplant.
Hoe kan het Kaapse viooltje gebruikt worden?
Kaapse viooltjes zijn prachtige kamerplanten die het hele jaar door woonruimtes sieren met hun mooie bloemen. Ze zijn geschikt voor iedereen, omdat hun cultuur minder moeilijk is dan u zou denken. Het brede scala aan variëteiten biedt iedereen de mogelijkheid een geschikte kleur voor zijn thuis te vinden.
Zijn Kaapse viooltjes giftig?
Er zijn geen bekende giftige bestanddelen of inhoudsstoffen in Kaapse viooltjes.
Welke soorten Kaapse viooltjes zijn er?
Er wordt gezegd dat er meer dan 2.000 hybriden of soorten van Kaapse viooltjes zijn. Ze onderscheiden zich onder andere door hun grootte. Dwergsoorten worden slechts ongeveer 10 cm hoog, grote hybriden bereiken de 40 centimeter. Er is ook een grote verscheidenheid aan kleuren in de bloemen. Op gele tinten na, komt het hele spectrum aan bod. Het palet varieert van wit, roze, rood, blauw tot donkerpaars. Sommige soorten zijn effen, andere hebben opvallende randen of hebben een golvende rand. Alle Kaapse viooltjes zijn aantrekkelijk en sierlijk qua uiterlijk.
Verdere informatie
Kaapse viooltjes (Saintpaulia ionantha) zijn echte gedaante verwisselaars. Van ooit gevoelige planten zijn ze uitgegroeid tot bloeiende kamerplanten voor iedereen. Ondanks droge verwarmingslucht bloeien ze het hele jaar door meerdere keren gewillig. Kaapse viooltjes komen oorspronkelijk uit het Usambara-gebergte, dat zich uitstrekt over Tanzania en Oost-Afrika. Ze danken hun naam aan hun violetachtige bloeiwijzen. De botanische soortnaam "ionantha" betekent "violetbloemig" en verwijst naar de gelijkenis van de lokale wilde viooltjes (Viola). De kleine Oost-Afrikanen kwamen zo'n 130 jaar geleden naar Nederland en werden meteen geïntegreerd in de tuinbouwcultuur.
Tot nu toe werden Kaapse viooltjes en hun ongeveer 20 broers en zussen vermeld als een apart geslacht Saintpaulia. Sinds enige tijd worden ze in de eerste botanische registers niet meer als onafhankelijk geïdentificeerd, maar zijn ze ingedeeld bij de spiraalvruchten (Streptocarpus). Dit verandert de vorige Saintpaulia ionantha in Streptocarpus ionanthus. Ongeacht het geslacht maken Kaapse viooltjes deel uit van de Gesneria-familie (Gesneriaceae), waartoe bijvoorbeeld gloxinia's behoren. De oorspronkelijke soort wordt nauwelijks gekweekt, maar bijna uitsluitend hybriden. Er zijn meer dan 2.000 soorten Kaapse viooltjes bekend. De kruisingen zijn veerkrachtiger, iets hoger en kleurrijker dan de wilde vorm. Met uitzondering van gele tinten bedekken Kaapse viooltjes het hele kleurenpalet. Overigens zoekt u in alle Gesneria-planten tevergeefs naar geel.
Kaapse viooltjes zijn kruidachtige groenblijvende vaste planten die groeien op warme, vochtige standplaatsen. Ze vormen gedrongen rozetten met planthoogtes tussen een kleine 10 en een hoge 40 centimeter, afhankelijk van de soort. De lang gesteelde bladeren zijn ovaal tot rond, ingesprongen aan de rand en fluwelig behaard. De vlezige bladeren zijn aan de onderzijde lichter dan de middelgroene bovenzijde. Bloeiwijzen ontwikkelen zich op verschillende tijdstippen met enkele of gekleurd omrande, deels gerafelde bloemen. Ze zijn verantwoordelijk voor hun beminnelijkheid en vormen de decoratieve sierwaarde. Ze zijn verantwoordelijk voor hun aantrekkingskracht en vormen de decoratieve sierwaarde. Zelfs in de winter charmeren ze met hun levendige bloemkleuren op de vensterbank, als ze maar helder genoeg staan.
