Winterharde-Rariteiten-Collectie

Hortensia Saxon® ‘Schloss Wackerbarth’

Lange tijd waren de hortensia’s met hun grote bloemen uit de mode. Maar vandaag de dag is het weer een zeer geliefde balkon- en tuinplant. Er zijn dan ook vele nieuwe veredelingen in opwindende kleuren. Bij de juiste verzorging en op de juiste standplaats worden hortensiastruiken tientallen jaren oud.

Standplaats/Verzorging: Wanneer u uw hortensia op een humusrijke, gelijkmatig vochtige grond op een beschut plekje in de halfschaduw plant, dan bloeit hij elke zomer zonder verdere verzorging.Om te zorgen dat de blauwe soorten hun kleur behouden moet de grond een  pH-waarde van 3,5 tot 4,5 hebben. Hortensia’s moeten direct na de bloei gesnoeid worden. Dit snoeien moet vlak onder de bloemknop zijn. Hortensia’s zijn winterhard. Alleen in het eerste jaar is het aan te bevelen de plant met wat dennentakken af te dekken.

Water: De bloemenpracht blijft in stand als u de hortensia ruim water geeft. De kluit mag in geen geval uitdrogen.

Bemesting: Vanaf juni wekelijks vloeibaar bemesten met speciale bloeiende planten meststof.

Aarde: Hortensia’s gedijen het beste in luchtige kwaliteitsaarde.

Winterharde Eukalyptus ‘Azura®’

Bij eucalyptus denkt men vrijwel direct aan snoepjes die goed zijn voor de keel en bijna nooit aan de plant die deze geur/smaak levert. Het gaat hier om een erg imposante, groenblijvende boom, die een aanzienlijke hoogte kan bereiken en tot de mirtefamilie behoort. De Eucalyptus komt vooral in tropische en subtropische gebieden voor. In zuid Europa is de eucalyptus een geliefde en ook veel voorkomende sierboom. Enkele soorten zoals bijvoorbeeld de Eucalyptus gunnii zijn zelfs onder bepaalde voorwaarden vorstresistent. Die bloei ziet er heel speciaal uit, de bloemen barsten open en zien er dan uit als het vruchtpluis van de paardebloem. De kleur verschilt per soort van wit  tot rood en paars.

Standplaats: Eucalyptusboompjes houden van een plek in de volle zon, maar tolereren ook een halfschaduw plek. De meeste soorten prefereren een warme plek, daar groeien ze het snelst. Elke soort verdraagt kortstondige, lichte vorst, Eucalyptus gunni „Azura“ is het meest vorstbestendig en overleeft zelfs zo’n -20° C; maar alleen wanneer hij in de tuin is geplant en niet in een kuip of pot staat (het bevriezen van de kluit moet voorkomen worden!) Overwinteren het beste bij ca. 5° C op een lichte plek.

Water: Eucalyptus heeft niet erg veel water nodig  doordat hij via de bladeren niet veel vocht verliest. De bodem moet goed lucht- en waterdoorlatend zijn, maar mag zeker niet te nat zijn. De plant is zeer gevoelig voor “natte voeten“. In de winter is het aan te raden om de grond bijna droog te houden.

Bemesting: Eens per 14 dagen universele meststof gebruiken.

Winterharde Camelia ‘Tricolor’

De Japanse Camelia (Camellia japonica) werd in 1735 ontdekt door de Zweedse plantenvorser Carl von Linné en vernoemd naar Georg Joseph Kamel, een Moravisch-Oostenrijkse jezuïet en natuuronderzoeker, die voor het eerst de flora van de Filippijnen heeft beschreven.

Standplaats & Verzorging: Vanaf het voorjaar tot aan de winter is een windvrije, halfschaduwrijke plek op het terras een optimale standplaats voor de camelia’s. In de zomer kunnen ze ook een beetje meer zon verdragen als ze voldoende worden bewaterd. De wortelkluit van de camelia's zou altijd iets vochtig, maar niet te nat zijn. Ze komen namelijk niet goed overweg met stuwvocht. Bij lage luchtvochtigheid, als b.v. in de verwarmde winterverblijf, maar ook in de zomer op het terras, adviseren wij de bladeren af ​​en toe met regenwater te besproeien. Het is raadzaam de planten vanaf oktober iets droger te houden: u kunt hiervoor de onderzetter verwijderen en alleen iets gieten, als er het oppervlak van de wortelkluit droog is.

Als meststof voor camelia’s zijn normaal verkrijgbare minerale langdurige meststoffen voor rododendrons of organische rhododendron meststoffen met guano geschikt. Zodra de nieuwe scheuten zichtbaar worden, is het raadzaam de meststof op de potkluit te strooien. Omdat camelia’s weliswaar een hoge behoefte aan stikstof hebben, maar tegelijkertijd ook zeer gevoelig zijn voor zout, adviseren wij de in de verpakking vermelde meststof aanbeveling te halveren. De langdurige meststof lost zich op in de loop van de tijd en voorziet de camelia voor enkele maanden met de nodige voedingsstoffen.

Snoeien: Zoals bijna alle groenblijvende bomen kunnen camelia’s heel goed worden gesnoeid en kunnen zo nodig ook sterker worden teruggesnoeid. Maar het snoeien is meestal slechts nodig bij jongere planten, zodat ze zich goed kunnen vertakken en uitgroeien tot mooie, bossige planten. De beste tijd voor het snoeien is het voorjaar voordat de planten beginnen uit te lopen.

Overwinteren: Camelia's groeien in regio’s met milde winters ook in de volle grond. Goed ingegroeide potplanten komen zonder winterbescherming nog met ca. -5°C vorst overweg, planten in de volle grond met een vliesafdekking met ca. -15°C. Camelia’s houden van een beschutte standplaats, zodat het raadzaam is deze in de winter met een dikke laag mulch te bedekken en met een vlies te omwikkelen. Anders kan de winterzon de bladeren laten indrogen.

Camelia's kunnen ook heel goed als potplanten worden opgekweekt. In de winter zouden ze dan in een koele kamer of wintertuin staan ​​bij temperaturen tot maximaal 15°C. Maar in principe adviseren wij de camelia in de winter zo lang mogelijk buiten te laten. Eerst vanaf -5°C kan het verhuizen naar het winterverblijf niet langer wachten. Overigens hebben camelia's de koele temperaturen nodig, omdat de koude stimulus ervoor zorgt dat zich de bloemknoppen openen.