Pepermunt op de juiste manier drogen, planten en invriezen
Inhoud
Hoe wordt pepermunt op de juiste manier geplant?
De munt is op zijn standplaats niet erg veeleisend. Hij kan in de zon, maar ook in de halfschaduw staan, vooropgezet de bodem biedt voldoende vochtigheid. Met droogte kan slechts een enkele muntsoort goed omgaan. Alle anderen wensen een matige tot verhoogde bodemvochtigheid. Als deze voorhanden is, gedijt de pepermunt ook in de volle zon. De watermunt kan direct aan de rand van een vijver worden geplant. Ze staan direct in laag water en vestigen met hun wortelwerk vijveroevers. De meeste muntplanten kunnen in elke normale tuinbodem staan. Een arme bodem wordt voor het planten met humus of compost verbeterd. Een te dichte bodem wordt van tevoren goed losgemaakt. Bij het planten in een pot kan normale kruidenpotgrond of potgrond met zand gemengd worden gebruikt.
Zowel in de pot als in de volle grond – de munt breidt zich graag uit. Als de bodem goed is, zijn ze nauwelijks op te houden en belagen de buren. Het is daarom aan te bevelen de munt apart in een pot te kweken. In een kruidentuin is een wortelbegrenzer aan te bevelen of de plant in een plastic pot in de volle grond te planten bij minder plaats. Een dergelijke pot moet wel gaten aan de onderkant bezitten en een inhoud van minstens 15 liter hebben. De pot wordt niet volledig ingegraven, maar steekt enkele centimeters boven de grond uit. Uitbrekende wortels zijn hierdoor gemakkelijker te herkennen en eenvoudig te verwijderen. Zonder wortelbegrenzer „wandelt“ de munt door de tuin. Moeilijk wordt het dan als meerdere muntsoorten bij elkaar worden geplant. Ze groeien in elkaar en zijn, als ze op elkaar lijken, nauwelijks uit elkaar te halen.
Hoe wordt pepermunt verzorgd?
Als een kruid onderhoudsvriendelijk mag worden genoemd, dan is dit zeker de munt. Om te gedijen heeft ze slechts een gelijkmatige vochtigheid nodig. Via de bladeren verdampen ze grote hoeveelheden water. In droge zomermaanden is af en toe een verwelkte muntplant te zien die echter na het gieten meestal weer goed herstelt. Als de plant heel droog staat, kunnen de takken indrogen. Ze worden dan afgeknipt en na korte tijd verschijnen dan vanuit de wortels weer nieuwe gezonde takken. Voedingsstoffen verhogen de groei. Hoornspaanders of compost zijn goede organische meststoffen voor de munt. Op het balkon kunnen de geurende planten twee tot drie keer met een meststof voor kruiden worden bemest.
Hoe wordt de pepermunt gesnoeid?
De munt groeit erg snel en ziet er uiterlijk na de bloeiperiode niet meer zo goed uit. Door regelmatig terug te snoeien, het beste bij de oogst, ontstaan voortdurend nieuwe takken. In de herfst sterft de plant volledig af en wordt direct boven de grond afgeknipt.
De sterke groei van de munt zorgt voor een verarming van de bodem. Daarom moet na enkele jaren de munt worden verjongd en verplant. Zo zijn de groeikrachtige kruiden goed onder controle te houden en behouden ze hun groeikracht.
Hoe wordt pepermunt vermeerderd?
Het verjongen van pepermunt kan met de plantendeling worden verbonden. In het voorjaar of in de herfst kunnen de planten worden uitgegraven en gedeeld. Het is raadzaam dan ook wandelende wortels uit de bodem te trekken. De munt kan eenvoudig in het late voorjaar, voor de bloei, met stekjes van de takpunten worden vermeerderd. De afgeknipte takken hebben geen kiemsubstraat nodig, maar vormen in een waterglas al direct wortels. Uitzaaien is alleen zinvol bij pure en echte wilde rassen, want uit de cultivars kan met het zaad geen identieke nakomeling worden gekweekt.
Hoewel muntplanten robuust zijn, kunnen ze door ongedierte worden bezocht. Het blauwe muntgoudhaantje zijn op enkele soorten (bv. de appelmunt) zeer sterk aan te treffen. Deze kevers en hun larven eten de hele plant kaal. Gelukkig kunnen ze er nogal gemakkelijk worden afgehaald. Kleine gaatjes in de bladeren ontstaan vaak door aardvlooien. Deze kunnen worden verdreven door de bodem sterk te gieten en te mulchen. Enkele muntsoorten en vooral de pepermunt kunnen door een brandschimmel worden aangetast. Herkenbaar is dit aan de onderkant van de takken door kromgegroeide woekeringen met oranjerode verdikkingen. Aangetaste plantdelen worden direct verwijderd en met het biologische afval afgevoerd. Om dit te voorkomen kan de pepermunt in het voorjaar met spuitzwavel worden behandeld of door een resistente munt worden vervangen.
Hoe overwintert pepermunt?
Munt is een winterharde plant, die meestal goed de winter doorkomt. Dus laat een pot met munt gewoon in de winter buiten staan. Bij zeer strenge vorst de plant wel op een beschutte plaats neerzetten. Let er ook op dat de plant tijdens de winterperiode geen last krijgt van te veel nattigheid. Zeer langdurige regenval kan ervoor zorgen dat de wortels van munt in een pot soms gaan rotten.
Hoe wordt pepermunt gebruikt?
Pepermunt behoort in elke kruidentuin en is ook onmisbaar op het balkon. Hij groeit ongecompliceerd en biedt een heerlijk aroma, dat aan water, thee, limonade, cocktails en zoete gerechten een lekkere smaak geeft. De Engelsen waarderen de pepermunt in hun beroemde muntsaus. Een bloeiende munt is een insectenmagneet. De bloeiende takken zien er prachtig uit in geurende zomerboeketten, die in de vaas al wortels vormen.
Welke werking heeft pepermunt?
Als pure geurende plant werkt de pepermunt ontspannend. In de natuurgeneeskunde is het krachtige aromatische kruid slijm- en kramp oplossend, vochtafdrijvend en bevordert de spijsvertering. Pepermunt wordt aanbevolen bij ochtend- en algemene misselijkheid.
Voor mensen met een allergie is het raadzaam de pepermunt niet voortdurend en te hoog gedoseerd te gebruiken. Een foutief gebruik kan eventueel tot irritaties van de slijmhuid of tot allergische reacties leiden.
Hoe wordt pepermunt gedroogd?
Munt wordt het hele jaar door vers gebruikt, kan echter ook goed worden gedroogd. De afgeknipte takken worden in kleine bosjes op zijn kop, drie tot vier weken op een luchtige schaduwplaats opgehangen. De gedroogde munt wordt daarna in een donker glas of een aardewerk pot gevuld en luchtdicht op een koele plaats bewaard.
Munt kan ook worden ingevroren, is echter niet zo gebruikelijk. Bij het drogen behoudt de munt een groot deel van zijn aroma. Gedroogde munt neemt ook geen plaats of energie weg in de vrieskast.
Verdere Informatie
Eén van de bekendste theekruiden is de pepermunt met haar frisse en unieke aroma. Pepermunt is in het spraakgebruik vaak synoniem voor alle muntplanten. Er zijn echter verschillen, zowel wat het aroma betreft, de kenmerken en ook de ouders. Munt (mentha) behoort tot de lipbloemenfamilie (Lamiaceae), waartoe ook andere aromatische kruiden zoals bv. het bonenkruid, oregano, salie of tijm behoren. Munt is, behalve in Zuid-Amerika, op de hele wereld aan te treffen. Ze groeien vooral als wortelvormende vaste plant en groeien op een vochtige of natte bodem.
Het klassieke pepermunt aroma is karakteristiek voor meerdere muntsoorten. Daarom worden deze soorten vaak pepermunt genoemd. Voor de een is pepermunt donker van kleur met een rode steel en voor de ander bezit hij groene bladeren en groene stelen. De echte pepermunt is geen typisch ras, maar een natuurlijke hybride afkomstig van de watermunt (mentha aquatica) en de aarmunt (mentha spicata). Pepermunt is niet zo verspreid als men zou denken. Vaak wordt de watermunt of de akkermunt pepermunt genoemd omdat wij dit van onze voorvaderen hebben geleerd. Men moet weten dat de munt zich onder elkaar vaak kruist en talrijke hybriden vormen. Deze kruisingen zijn niet alleen door mensenhand ontstaan, maar veel vaker ook in de natuur zelf. De mens heeft echter de verschillen ontdekt, ze geselecteerd en hun soorten gedefinieerd. Botanisch zijn er momenteel 24 verschillende muntrassen gedocumenteerd. Als men de literatuur mag geloven zouden er wel 2000 verschillende muntrassen moeten zijn. Dit getal is niet te controleren omdat in de afgelopen 20 jaar een botanische chaos rondom het Mentha geslacht is ontstaan.
De pepermunt is net als alle andere muntsoorten een meerjarige vaste plant die zijn groeikracht door uitlopers uitbreidt. De groeihoogte is afhankelijk van het ras of soort. Met slechts 1 cm groeihoogte is de Corsicaanse munt (Mentha requienii) de kleinste en het aroma hiervan het sterkste. De meeste muntsoorten bereiken een groeihoogte tussen 40 en 100 cm. Afhankelijk van het ras of soort zijn de vertakkingen groen- tot roodbladerig, glad of behaard. Als men over de bladeren en takken wrijft, geven de olieklieren aan de onderkant van het blad een intensief muntaroma af, deels met een markante fruitgeur. De bloemen zijn buis- of klokvormig en bevinden zich aan de toppen van de plant in groepjes of aren bij elkaar. In volle bloei is de munt een ware speelplaats voor insecten die nectar verzamelen.
De pepermunt is een klassieker in de kruidentuin, die opvalt door de intensieve geur en de enorme groeikracht. De geurende planten groeien niet alleen goed in de volle grond, maar zijn ook uitstekend geschikt in potten of bakken op het balkon en terras. Het verfrissende aroma is zowel in de keuken als in de natuurgeneeskunde of als thee erg geliefd.