Paprika correct planten, snoeien en overwinteren
Inhoudsopgave
Hoe wordt de paprika geplant?
Paprika's zijn een van de meest warmteminnende groenten, vergelijkbaar met aubergines of meloenen. Grote oogsten zijn alleen te verwachten op zeer warme standplaatsen, bij ons vaak alleen onder glas in de kas. Een lichte plaats, maar in de schaduw van direct zonlicht, wordt aanbevolen voor de teelt. Sterke zon kan bladeren onder glas verbranden. Buiten daarentegen genieten paprikaplanten van de zon. Een goed doorlatende, voedzame grond met voldoende vocht en een middelhoog voedingsgehalte is geschikt als substraat. Lichte zandgronden worden verbeterd door er humus of compost door te mengen. Voor potcultuur kan gewone groenteaarde worden gebruikt. Het substraat in de voorkweek dient armer te zijn aan voedingsstoffen, voor zover uit zaden gekweekt en geen afgewerkte planten worden gekocht. Zaailingen en jonge planten reageren gevoelig op een hoger zoutgehalte, omdat hun wortels in het begin zwak zijn. Meer over het onderwerp Paprika planten.
Hoe wordt de paprika correct voorgezaaid?
Zowel de chili‘s als de gewone paprika zijn eenjarige planten. Zaaien kan vanaf maart op de warme vensterbank of in de kas. De zaden worden gelijkmatig verdeeld in een zaaibakje met opkweekgrond en dun bedekt met aarde of zand. Het zaad wordt vervolgens zorgvuldig gegoten of uitgebreid besproeid met water. Bij ongeveer 25° C vindt de ontkieming binnen enkele weken plaats. Zodra de zaadlobben volgroeid zijn, worden de kleine paprikazaailingen in kleine potjes gescheiden en tot jonge plantjes opgekweekt. Kartonnen potten zijn ideaal voor doorkweek, omdat ze later in de beplanting worden gebruikt.
Als half mei de laatste kans op vorst voorbij is, kunnen de vervroegde paprikaplanten buiten geplant worden. Een eerdere periode wordt niet aanbevolen, omdat gebrek aan warmte de verwende planten aantast. Het planten vindt plaats in het voorbereide bed, waarvan de grond is losgemaakt en waarin extra hoornkrullen of organische mest is verwerkt. Voor hoger groeiende paprika's wordt een afstand van ca. 50 cm aanbevolen, zowel in de rij als tussen de rijen onderling. Voor kleinere planten kunnen de afstanden iets kleiner gekozen worden. Ervaren tuiniers gebruiken mulchfolie bij het buiten kweken van paprika's, die bovendien de grond verwarmt en vocht en opkomend onkruid vasthoudt. Uit voorzorg wordt er na het planten een stok aan de peperplant bevestigd, zodat deze later vastgebonden en ondersteund kan worden.
Hoe wordt de paprikaplant verzorgd?
Hoewel tomaten en paprika's elkaar vaak overlappen in hun cultuur, groeien paprika's veel langzamer. Voorwaarden voor een goede ontwikkeling zijn gelijkmatig vocht en matige hoeveelheden voedingsstoffen om de twee tot drie weken. Er wordt gebruik gemaakt van biologische plantaardige mest of biologische brandnetel- of smeerwortelmest. Droogte belemmert de ontwikkeling van planten en leidt tot uitdroging van de bladeren. In het ergste geval werpt ze haar vruchten voortijdig af. Het gevaar van uitdroging bestaat vooral in de potcultuur, omdat de wortels buiten de gegroeide grond zitten.
Hoe wordt de paprika correct gesnoeid?
Met paprika's hoeft u niet te dieven, zoals u dat van tomaten kent. Het afknijpen van de dominerende scheuten heeft een gunstig effect op de vruchtvorming. Het verwijderen ervan bevordert de vertakking en tegelijkertijd de bloei en vruchtvorming. Ondanks alle vruchtbevorderende maatregelen kunnen er op windstille standplaatsen toch zwakke oogsten zijn. De reden hiervoor is onvoldoende bemesting, die meestal door de wind plaatsvindt. Het kan helpen om de planten te schudden en zo het stuifmeel door te geven aan de omliggende planten. Als het echter erg vochtig is, helpt alleen handmatige bemesting met een wattenstaafje of borstel.
Net als tomaten kunnen paprika's worden vermeerderd door zaden en ze te oogsten. Omdat de soorten vaak niet de neiging hebben om te kruisen, blijven ze zelfs trouw aan het ras.
Als u de paprika's optimale omstandigheden geeft, hoeft u zich geen zorgen te maken over ziekten of plagen. Luizen kunnen voorkomen in warme, vochtige omstandigheden, evenals grijze schimmel of andere schimmelziekten. De witte vlieg kan ook onder glas verschijnen, maar kan in bedwang worden gehouden.
Hoewel paprika als eenjarige plant haar mannetje kan staan als kortlevende vaste plant, heeft vorstvrij overwinteren alleen zin voor langzaam groeiende paprika's of diverse sierpaprika's. Ze brengen de winter door in de zon en bij een temperatuur tussen de 10 en 15°C.
Waarvoor wordt de paprika gebruikt?
Na pepers zijn chili‘s en paprika‘s tegenwoordig de meest voorkomende specerijen. Ze werden al vroeg beschreven met de ontdekking van Amerika en verspreidden zich korte tijd later naar Afrika en India. Wereldwijd worden honderden soorten geteeld, waarvan sommige zijn afgestemd op de regionale keukens van de teeltgebieden. Spaanse pepers zijn de laatste jaren trendy geworden en maken indruk met hun pittigheid. De alkaloïde capsaïcine is verantwoordelijk voor deze scherpte, maar de mate van intensiteit verschilt per soort. De scherpte wordt gemeten in Scoville. Zowel paprika's als pepers zijn wereldwijd in de meeste keukens op hun eigen manier onmisbaar.
Hoe wordt de paprika geoogst?
Onrijpe vruchten worden naar behoefte groen geplukt. Ze kunnen rauw, ingemaakt of gekookt worden opgegeten. Rijpe paprika‘s hebben de beste smaak en worden in de zomer geoogst. Ze kunnen rauw, gekookt, gebakken of gedroogd zijn. Gedroogde vruchten kan tot poeder worden verwerkt. Paprika's kunnen worden ingevroren, maar verliezen dan hun knapperigheid.
Welke soorten paprika's zijn er?
Aanbevolen paprikasoorten zijn:
- Zoete paprika's: Poxigo F1, Partner F1, Gypsy F1, Candy Cane F1, Delipap, Bellania F1, Jericho F1, Snacky rood en geel
- Scherpe pepers: Habanero, Black Pearl, Lemon Chili, Dwarf Red Chili, Chocolate Habanero, Jalapeno, Cayenna, Sumher Spiral Chili, Volante Hot Red, de Cayenne
Verdere informatie
De paprika, die uit Zuid-Amerika komt, is goed bekend bij moestuiniers. Het geslacht Capsicum omvat ongeveer 40 verschillende soorten, waaronder de bekende paprika, maar ook hete peperoni‘s of hete chili. Paprika's zijn ook verwant aan tomaten en lijken qua eisen behoorlijk op elkaar. Ze behoren allebei tot de nachtschadefamilie (Solanaceae).
De wilde vormen van de paprika voelen zich thuis op braakland of bosranden in tropisch Zuid-Amerika. Ze groeien als eenjarige planten of als vaste planten. Paprikaplanten vormen een rechtopgaande groei met afwisselende, hele bladeren die in tweeën of drieën groeien op een knooppunt. Afhankelijk van de soort zijn de bloemen buisvormig of klokvormig, getint van geelachtig of wit, groenwit tot paars.
Gecultiveerde vormen of soorten van de Spaanse peper (Capsicum annuum) zijn hier overwegend wijdverspreid. Hun culturele waarde ligt vooral in de vruchten met een gladde schil en veel zaden, die aanvankelijk groen zijn en later geel, oranje of rood worden als ze rijp zijn. De vruchten ontwikkelen een uniek aroma en bieden de rijpe vruchten een hoog vitamine C-gehalte, dat door andere groenten nauwelijks wordt overtroffen. In de keuken is zowel paprika als zijn hete broers en zussen, pepperoni en pepers, te vinden in veel Aziatische of mediterrane gerechten. Geen wonder, want alle soorten paprika's zijn bijzonder warmteminnend. Om hun aanspraak waar te maken, worden ze beschouwd als kasgroenten en worden ze onder glas of in de wintertuin geteeld. Hoe nuttig hun vruchten ook zijn voor menselijke consumptie, ze zijn ook decoratief. In de afgelopen jaren zijn chili soorten veranderd in sierplanten. In plaats van weelderige bloemen inspireren kleurrijke vruchten op siergroenten de kijker wekenlang.
Tuinbouwveredeling heeft talloze soorten en hybriden gecreëerd, die in verschillende groepen zijn onderverdeeld:
- Cerasiforme – Kerstpaprika met kleine, ronde vruchten die extreem heet zijn
- Conioides – Kegelpaprika's met scherpe, kegelvormige vruchten die rechtop staan
- Fasciculatum – Rode pepers met scherpe, rechtopstaande kegelvruchten gerangschikt in trossen
- Grossum – Paprika's met grote, klokvormige vruchten
- Longum – Spaanse peper met kleine, zeer hete, hangende vruchten
