Vossenbes (Vaccinium vitis-idaea)

De vossenbes ook rode bosbes genoemd is goed verspreid op ons noordelijk halfrond en geldt daarom als een inheemse plant.

Standplaats

De vossenbes geeft de voorkeur aan een plek in de halfschaduw. Ze verdraagt het liefst een lichte vochtigheid, maar is als robuuste plant ook in staat ook een korte periode van meer vochtigheid of droogte te doorstaan. De plantafstand bedraagt 25 cm. De plant is ook mooi als bodembedekker bv. tussen rododendrons of azalea’s – deze planten hebben dezelfde standplaatsvoorwaarden. Daar breidt de vossenbes zich mooi uit met haar kruipende takken.

Verzorging

De plant heeft geen bijzondere verzorging nodig. Ze houdt van een licht zure bodem. Afgestorven takjes kunnen worden verwijderd.

Gebruik in de keuken

Net als de soortgelijke, maar veel dikkere, noordamerikaanse cranberry is de vossenbes in tegenstelling tot de zwarte bes zuur, maar toch aangenaam van smaak. In de keuken wordt de bes hoofdzakelijk gekookt en gezoet gebruikt, vooral bij wildgerechten. Ze wordt zelden alléén gegeten. Meestal wordt het met ander fruit gemengd om een bijzondere smaak te krijgen – ook bij jam of sap.