Anemonen correct verzorgen
Inhoud
Hoe worden Anemonen correct geplant?
Tuinanemonen zijn in de winter iets gevoeliger, want ze zijn eigenlijk inheems in het middellandse zeegebied. Als de knollen tussen augustus en oktober geplant worden, hebben ze een beschutte plaats of een winterbescherming nodig. Men kan ervan uitgaan, dat de planten in de late lente tot vroege zomer, van mei tot juni, bloeien. Over het algemeen kunnen de knollen van de anemoon het hele jaar bij vorstvrij weer geplant worden. Het planten van de wortelknollen is ook in het voorjaar mogelijk. Alleen moet dan met een latere bloei, vanaf het einde van de heetste zomerperiode tot in de herfst gerekend worden.
Het bijzondere bij de anemonen is ook, dat als ze een droge en koele plaats krijgen, de knollen jarenlang bewaard kunnen worden. Om daarna het wortelen gemakkelijker te maken, worden de bewaarde knollen van de tuinanemoon voor het planten in de nacht in water geweekt.
Welke standplaats is geschikt voor anemonen?
Een goede standplaats is te vinden op een zonnige plaats in een goed waterdoorlatende bodem. Aan te raden zijn lichte, zandige bodems. Gestuwd vocht is voor de knolvormende wortels bijzonder gevaarlijk. De grootbloemige anemonen zijn mooi in rotstuinen tussen stenen. Een ongehinderde waterafloop is daar het meest waarschijnlijk. De knollen worden op een afstand van 10 tot 15 cm ca. 5 cm diep in de grond geplant.
Een bijna beter alternatief voor het planten in de tuin, is het houden in een pot. Hierbij worden de knollen in zeer doorlatende potgrond gelegd (bv. cactusgrond of normale potgrond goed met zand gemengd). De potten worden in de winter in een koude kas of een broeibak gezet. Zo wordt het bevriezen van de potten en daarmee vorstschade aan de knollen vermeden. Vanaf februari worden de potten bij 5 tot 8° C bewaard. Dan duurt het nog enkele weken tot de eerste anemonen bloemen verschijnen. Grote knollen produceren tot wel 7 enkele bloemen.
Hoe worden anemonen correct verzorgd?
Knolvormende anemonen hebben de eigenschap na de bloei in hun rustperiode te wisselen. De spruit sterft af en de knol rust tot ze weer in het volgende jaar uitloopt. Tijdens de rustperiode heeft de anemoon een gelijkmatige vochtigheid van de bodem nodig. Het regelmatig gieten behoort tot het onderhoud van de planten. Als de anemonen in een pot staan, mag er geen vocht bij de wortels blijven staan omdat dat al snel tot het rotten van de wortels leidt.
Als de bodem weinig voedingsstoffen bevat, zijn, door de korte groeiperiode, voedingsstoffen nodig. Hiervoor is meststof voor bloembollen aan te bevelen. Deze speciale chloride-arme meststof is bij uitstek geschikt omdat de samenstelling geoptimaliseerd is voor knol- en bolgewassen. Gewone volledige meststoffen bevatten vaak chloorverbindingen die een ongunstig effect hebben op de bollen.
Zodra de anemonen uitgebloeid zijn, begint de rustperiode. De spruit sterft af en er ontstaat een kale plek in het tuinperk. De kroon oftewel tuinanemonen houden van droogte tijdens de rustperiode. Als ze verder water krijgen, stijgt het rottingsgevaar. Ze kunnen oftewel uitgegraven worden, of door een bescherming tegen vocht bedekt worden. Een tegel of een voor het seizoen beplante bloempot over de rustende knol, bedekt deze. Het is belangrijk de vochtbeschermer weer te verwijderen omdat de knol anders niet kan uitlopen. Als de knollen uitgegraven worden en koel bewaard worden, worden de knollen in zand of turf opgeslagen. Het open en droog bewaren van de knollen wordt minder goed verdragen.
Tuinanemonen die in de tuin blijven, moeten in de winter tegen strengere vorst beschermd worden. Dennentakken maar ook droog blad of mulch voldoen hieraan. Bij het blad of mulch is het raadzaam er nog een folie overheen te leggen. Dit verhindert dat het organische materiaal vochtig wordt en begint te rotten.
In de lente, als de knollen weer uitlopen moet er gelet worden op slakkenvraat.
Hoe worden anemonen vermeerderd?
De knollen van de tuinanemoon kunnen tijdens de rustperiode uitgegraven worden en gedeeld worden. Ook is het vermeerderen door zaad mogelijk. Ze worden geoogst als ze rijp zijn en in februari in een koele kweekbak of in een kas uitgezaaid. Bij het zaaien mag men niet dezelfde kleuren als bij hun afkomelingen verwachten als men verschillende soorten in de tuin heeft staan. Ze kruisen elkaar en er ontstaan nieuwe vormen.
Hoe kunnen anemonen gebruikt worden?
Tuinanemonen zijn prachtige tuinplanten die inspireren met grote bloemen in heldere kleuren. Ze werken net zo goed in bloembedden als in de rotstuin of in de pot op het balkon. Hun schoonheid wordt benadrukt door talrijke hybriden en cultivars. Er zijn ongevulde, halfgevulde of volle bloemen. Eenmaal gesneden en op een koele plaats blijven de snijbloemen tot wel een week goed in de vaas.
Wanneer bloeit de anemoon?
De Tuinanemonen bloeien afhankelijk van het tijdstip wanneer de knollen geplant werden. De knollen die in de herfst in de volle grond geplant zijn en met vorstbescherming door de winter zijn gekomen, bloeien normaal gesproken halverwege of tot de late lente van mei tot juni. Bloeiende anemonen in de late zomer of herfst zijn afkomstig van lentebeplantingen.
Zijn anemonen giftig?
Anemonen behoren tot de boterbloemfamilie (Ranunculaceae), die vaak giftig is. Anemonen bevatten ook gifstoffen die huidirritatie kunnen veroorzaken als ze in nauw contact komen met het sap. Verbruik is ook niet aan te raden.
Verdere Informatie
Anemonen zijn bekende tuinplanten. De plant wordt ook wel windbloem genoemd. De botanische familienaam anemoon, stamt af van het Griekse woord anemos (=wind) en heeft waarschijnlijk te maken met de bloemblaadjes, die er gemakkelijk bij wind afvallen. Het ras bevat ca. 120 soorten, die overwegend als vaste plant groeien. Ze vormen wortels, knolvormige of vlezige wortelstokken. De anemonen variëteiten met knolvormige wortelstokken behoren tot de bolgewassen. De anemonen zijn hoofdzakelijk te vinden in de gematigde breedtes van het noordelijk halfrond, een enkele ook op het zuidelijk halfrond.
Anemonen worden vaak als de glans- en pronkstukken van de voorjaarstuin gezien. De stralende kleuren en de grote bloemen trekken alle aandacht. Ze worden vanwege hun afkomst en plantenkenmerken in drie groepen verdeeld:
- Voorjaarsbloeiende en compacte anemonen met wortelstokken uit bossen en van bergweiden.
- Knolvormende anemonen afkomstig van Centraal-Azië en het mediterrane gebied met een bloeiperiode in de vroege zomer
- Zomer- en herfstbloeiende, hoger groeiende anemonen met vezelige wortels afkomstig van vochtige gebieden
De knolvormende anemonen lopen met gesteelde en meestal gedeelde bladeren uit de wortels. Op enkele stelen of uit de oksels van de schutbladen ontstaan de bloemen. De bloemblaadjes lijken soms op kroonschutbladen en zijn erg mooi.
In tuinen zijn ze heel mooi in borders, rotstuinen of bloemperken. Knolvormende anemonen zijn deels ook aan te bevelen in bloembakken en in potten, vooral de tuinanemoon (Anemone coronaria). Hiervan zijn talrijke hybriden en cultivars. Ze vormen een klauwachtige wortelstok, waaruit een rozet van grondbladeren ontstaat. Elk blad is in drieën gedeeld en diep gelobd. Grote schaalvormige bloemen zitten op 30 tot 40 cm hoge stelen. De bloemen zijn opvallend gekleurd. Het spectrum loopt van wit tot roze en rood tot in een diep donkerblauw. De bloemen zijn ook uitstekend geschikt als snijbloemen in een vaas.
Verdere knolvormende anemonen zijn de blauwe anemoon (Anemone apennina) en de oosterse of tuinanemoon (Anemone blanda) of de zeldzame pauwenanemoon (Anemone pavonina). De blauwe en de oosterse anemoon zijn prachtige lentebloeiers voor de halfschaduw. Onder struiken breidt ze zich graag uit en ontstaat er een bloeiende bodembedekking. In de vroege zomer verdwijnen ze weer en rusten tot het volgend voorjaar.
