Pioenrozen correct snoeien, planten en verzorgen
Inhoud
- Pioenrozen planten
- Pioenrozen verzorgen
- Pioenrozen snoeien
- Pioenrozen vermeerderen
- Pioenrozen overwinteren
- Pioenrozen bloeitijd
- Pioenrozen FAQ
- Verdere Informatie
Hoe worden pioenrozen geplant?
Een standplaats voor pioenrozen te vinden is niet moeilijk. Ze gedijen zowel in de zon tussen perken als ook in de halfschaduw tussen heesters. Hoe zonniger de standplaats, hoe meer vocht de bodem moet hebben. Een wind beschutte standplaats is bij boompioenen aan te bevelen. Door hun grootte zijn ze windgevoelig en de knoppen aan het hout kunnen in de winter beschadigen. Pioenrozen vormen na enkele jaren grote, knolvormige wortelstokken. Daarom is het belangrijk dat de bodem goed waterdoorlatend, diepgrondig en vruchtbaar is. Te weinig wortelruimte is net zo ongunstig als een zware, natte bodem.
Chinese pioenrozen in een pot gekweekt, kunnen in vorstvrije periodes het hele jaar door worden geplant, hoewel de planttijden in de lente en de herfst de voorkeur hebben. Boompioenen of wortelnaakte pioenrozen kunnen het beste van augustus tot oktober worden geplant.
Bij de plantafstand is het raadzaam deze groot genoeg te kiezen. Pioenrozen worden meestal net zo breed als hoog, wat vaak genoeg tot 1 meter hoog en breed is. Om hun optische werking te bekrachtigen, worden pioenrozen omgeven door kleinere planten. Halfhoge hosta’s in de halfschaduw bv. zijn mooie buren.
Oudere exemplaren kunnen in de late zomer verplant worden. Chinese pioenrozen trekken zich vroeg terug. Zodra de bladeren bruin worden en afsterven, kunnen de vaste planten op een nieuwe plek worden geplant.
Hoe worden pioenrozen correct verzorgd?
Pioenrozen zijn onderhoudsvriendelijke tuinbewoners. Als de decoratieve planten gewend zijn aan hun standplaats, hoeft er nog maar weinig moeite worden gedaan.
Pioenrozen hebben een matige tot hogere voedingsbehoefte. Op een lichte bodem bevordert het inwerken van vruchtbare compost de groei van de planten. In het voorjaar verdragen ze matige bemestingen met een volledige of organische meststof. Om deze voedingsstoffen te kunnen verwerken is voldoende vocht nodig, vooral als droogte heerst in de lente of zomer.
Pioenrozen zijn nogal robuuste tuinplanten. Ze kunnen echter wel door virusinfecties, aaltjes of de larven van de wortelboorder aangetast worden. De grauwe schimmel (Botrytis) kan de stengels en knoppen verstoren.
Als de pioenroos in de tuin staat, is een steun of het ombinden met een touw aan te bevelen. Het gewicht van de gevulde bloemen kan na regenbuien of door het gieten zo zwaar worden, dat de planten om- of uit elkaar vallen. Als de plant langere tijd op de grond ligt, rotten de bloemen en de bijzondere flair is dan verdwenen.
Hoe worden pioenrozen correct gesnoeid?
Bij het snoeien moet er een verschil worden gemaakt tussen de Chinese pioenrozen en de verhoute boompioenen. De vaste planten trekken zich in de late zomer, of uiterlijk in de herfst terug in de wortel en de stengel sterft af. De afgestorven bladeren en plantdelen worden in de herfst of voordat ze opnieuw uitlopen in het vroege voorjaar tot net boven de grond afgeknipt. Hierbij moet er op gelet worden dat de knoppen die dicht bij de grond zitten niet beschadigd worden.
Bij boompioenen worden in de late winter of het vroege voorjaar alleen de storende of dwars groeiende takken afgeknipt. Er wordt zoveel afgeknipt dat aan de tak twee tot drie knoppen overblijven. Het oude hout wordt na de bloei verwijderd. Meer over het onderwerp pionrozen snoeien.
Hoe worden pioenrozen vermeerderd?
Als koude kiemplant kan in de herfst het pioenrozen zaad worden gezaaid. Tot de eerste zaailing zich laat zien, kunnen twee tot drie jaar vergaan. Het zaad heeft een blijvende gelijkmatige vochtigheid nodig, ze mogen niet uitdrogen en hebben de kouprikkel in de winter nodig. Eenvoudiger is het delen van oudere pioenrozen in de herfst of het vroege voorjaar (voor het uitlopen). Van boompioenen worden in de vroege zomer half verhoute stekjes afgeknipt en beworteld. Meer over het onderwerp pionrozen vermeerderen.
Hoe overwinteren pioenrozen?
Zowel boompioenen als ook Chinese pioenen zijn goed vorstbestendig. Ze doorstaan de winter meestal zonder problemen en bevriezingen. Een overwintering is zodoende niet nodig.
Enkel late vorst kan de nieuwe uitlopers bij kruidachtige soorten of de knoppen van verhoute pioenen beschadigen. Een wind beschutte plaats of het inpakken met een vorstvlies beschermt de knoppen voor bevriezingen.
Pioenrozen die in een pot zijn geplant, kunnen ook in de winter buiten blijven staan, maar de pot moet dan wel met bv. een jute zak of kokosmat worden ingepakt en hoger staan zodat de wind eronder door kan.
Wanneer bloeien pioenrozen?
De bloeiperiode van de pioenrozen ligt tussen half mei en half juni, meestal rond Pinksteren. De bloemen zijn in deze periode erg geliefd als snijbloemen, vooral door hun vaak onmiskenbare heerlijke geur. Als pioenrozen te vroeg afgeknipt worden of te lang droog liggen, kan het gebeuren dat dat de bloemen niet opengaan, oftewel in de knop blijven steken.
Pioenrozen FAQ
Zijn pioenrozen giftig?
Het verteren van plantdelen kan tot misselijkheid leiden.
Welke kleuren kunnen pioenrozen hebben?
Afhankelijk van de soort kunnen pioenrozen één- of meerkleurig zijn. Het kleurenpalet varieert van wit, naar abrikoos, roze, geel, purper tot dieprood.
Welke pioenrozen soorten zijn er?
De verscheidenheid aan pioenrozen soorten is overweldigend. Talrijk zijn de hybriden van de Chinese pioenrozen (Paeonia lactiflora). De enkele soorten verschillen door plantkenmerken, bv. de kleur van de bloemen, de grootte, de vorm, het begin van de bloeiperiode, de duur van de bloei of de hoogte.
Verdere Informatie
Ieder jaar, in het late voorjaar verandert de tuin met de bloei van de pioenrozen in een geur- en kleurspektakel. Nauwelijks te overzien, stralen de grote bloemen van de pioenrozen al van verre. Het pioenrozen ras (Paeoniaceae) omvat meer dan 30 soorten, die in Europa, Oost-Azië en Noord-Amerika inheems zijn. Pioenrozen groeien als groepen en dichte struiken of bladverliezende halfstruiken. In de natuur zijn ze op weiden, in het kreupelhout of in rotsgebieden te vinden.
Pioenrozen vormen groene tot donkergroene bladeren. Het blad is meervoudig vingervormig tot veerachtig. Sommige soorten lopen na de winter uit in een stralend rood. Pioenrozen zijn bekend voor hun bloemenpracht, meestal rond Pinksteren.
Pioenrozen kunnen door verschillende kenmerken onderscheiden worden. De grootste verscheidenheid is te vinden bij de kruidachtige pioenrozen ook Chinese pioen genoemd (Paeonia lactiflora). Ze zijn vroeg-, midden en laatbloeiend. De bloemen zijn ongevuld, enkelvoudig (schaal- of bekervormig), halfgevuld, gevuld en anemoonvormig. De omvang van de bloemen variëren van kleinbloeiend (5 tot 10 cm) tot heel groot (meer dan 20 cm). Naast de Chinese pioenen zijn de afgelopen jaren ook de boompioenen belangrijk geworden (hybriden van de Paeonia suffruticosa). De weinig vertakte en verhoute struiken zijn zomergroen, ze verliezen in de herfst hun blad en bekoren in het midden van de lente met bloemen van tot wel 30 cm doorsnee en hoogtes van meer dan 2 meter.
In tuinkwekerijen worden pioenrozen gewaardeerd voor hun grote bloemen, hun deels betoverende geur en de diep ingesneden bladeren. De sierwaarde is zo groot, dat er tegenwoordig ongelooflijk veel hybriden in de meest verschillende kleuren zijn. Laag groeiende pioenrozen zijn geschikt voor compacte bloemperken, maar ook in rotstuinen. Struikachtige pioenrozen betoveren in borders, aan randen bij heesters of op de achtergrond bij vaste planten, maar ook tussen kleinere struiken of in gemengde hagen.
De optische en geurende flair kan ook meegenomen worden in huis. Talrijke soorten zijn bekend voor hun bijzondere bloemengeur en de lange houdbaarheid als snijbloem. Vers afgeknipt staan de stelen vaak meer dan een week in de vaas en verspreiden hun geur door het hele huis. De planten zijn niet geschikt voor consumptie, dit veroorzaakt misselijkheid.
Pioenrozen zijn klassiekers in de tuin, die niet mogen ontbreken. Ze zijn bescheiden in hun eisen en voor tuinbeginners aan te bevelen, vooral ook door hun lange levensduur.